خمس مخارج و کارهای حرام

فرض کنید فرزندی بدون اطلاع پدر از امکانات او در راه حرام استفاده کند، به عنوان مثال پسر خانواده از تلفن، استفاده نامشروع و حرام نماید. حال با توجه به اين كه استفاده حرام جزو مؤونه زندگی نيست، آيا بايد خمس آن مقدار از پول تلفن را كه صرف كار حرام شده بدهند (با توجه به اين كه عين پول به مخابرات پرداخت شده و پسر پولی دريافت نكرده است)؟ و اگر بايد بدهند چه كسي بايد بدهد، پدر يا پسر؟ در ضمن پدر نمی داند كه از تلفن استفاده حرام شده است.

در توضیح این مطلب باید گفت: چون بدون اجازه پدر از تلفن و مال او استفاده کرده است، اگر پدر راضی نباشد، تمام مقدار پول مکالمات نا مشروع را باید به پدر بپردازد. شایان ذکر است که این مقدار از پول مکالمه که از طرف پسر در حرام صرف شده است جزو مؤونه سال این پسر محسوب نمی شود و باید خمس آن را بپردازد.

اما اگر پدر راضی باشد، خمس این مبلغ هم به گردن پدر است؛ زیرا نظر تمام مراجع معظم تقلید این است که پولی که در راه حرام صرف شود، جزو مؤونه نیست و باید خمس آن را پرداخت.[1]