خلفای عباسی معاصر با امام علی النقی الهادی (علیه السلام)

امام هادی (ع) در مدت امامت خود با چند تن از خلفای عباسی هم عصر بود که به ترتیب زمان عبارت اند از:

1. معتصم، برادر مأمون (217 – 227).

2. واثق، پسر معتصم (227 – 232).

3. متوکل، برادر واثق (232 – 248).

4. منتصر، پسر متوکل (6 ماه).

5. مستعین، پسر عموی منتصر (248 – 252).

6. معتز، پسر دیگر متوکل (252 – 255).[1]

از میان خلفای عباسی، «متوکل» از همه بیشتر با امام هادی (ع) معاصر بوده است و بیشترین اذیت و آزار و ظلم نیز از ناحیۀ او متوجه امام (ع) بوده است. یکی از بزرگ ترین جنایات او این بود که در سال 236 هـ . ق دستور داد: آرامگاه سرور شهیدان حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) و بناهاى اطراف آن ویران، و زمین پیرامون آن کشت شود و نیز در اطراف آن، پاسگاه هایى بر قرار ساخت تا از زیارت آن حضرت جلوگیرى کند. گویا هیچ یک از مسلمانان حاضر به تخریب قبر امام حسین (ع) نبوده است؛ زیرا او این کار را توسط شخصى بنام «دیزج» انجام داد که یهودى الأصل بود. متوکل اعلام کرد: رفتن به زیارت حسین بن على ممنوع است و اگر کسى به زیارت او برود، مجازات خواهد شد.[2]