کپی شد
خلافت عمر
ابوبكر پس از دوسال و چند ماه خلافت، رنجور و بیمار شد و به پاس زحماتی كه عمر در مورد تثبیت خلافت او متحمل شده بود، زمینه را برای خلافت عمر، بعد از خود آماده كرد و مخالفین را نیز قانع نمود؛ سپس جمعی از صحابه را به حضور طلبید و عمر را در حضور آنها به جانشینی خود منصوب نمود و در روز وفات ابوبكر عمر به مسند خلافت نشست؛ یعنی در سال 13 هجری قمری و پس از دفن ابوبكر، عمر به مسجد رفت و مردم را از خلافت خود آگاه ساخته و از آنها بیعت گرفت.
خلافت عمر ده سال و شش ماه طول كشید و در این مدت دائماً با دو كشور بزرگ ایران و روم در حال جنگ بود.[1]
[1]. با استفاده از كتاب های: تاریخ یعقوبی، ج 2، ص 150 و 151 و 165، المكتبه الحیدریه، نجف، 1384 هـ ق؛ مهدی پیشوائی، سیره پیشوایان، ص 73 – 81، مؤسسه تحقیقاتی امام صادق (ع)، چاپ ششم، قم، 1376 هـ ش؛ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج 1، خ شقشقیه.
فرم ثبت پیشنهادات و انتقادات
شما می توانید پیشنهادات و انتقادات خود را درباره این مدخل با ما درمیان بگذارید