خانواده خواجه نصیر الدین طوسی

مذهب شیعه اثنی عشری برای یک خانواده خوب و مورد رضای خدا، برخی از امور را مورد تأکید قرار داده است. یکی از آن مسایل، داشتن ایمان، تقوا و دینداری است. بر همین مبنا آیات شریف قرآن و روایات پربرکت اهل بیت (علیهم السلام)، همه خوبی ها را در ایمان و دینداری می دانند. البته ایمان و دینداری، زمانی با ارزش است که بر محور ولایت ‌مداری نسبت به معصومان (علیهم السلام) باشد. پس بهترین هدف، برای یک خانواده دیندار، باید تربیت انسان های ولایت ‌مدار باشد.

قرآن در این زمینه می فرماید: «و کسانی که می گویند: پروردگارا، به ما زنان و فرزندانی مرحمت فرما كه مايه چشم روشنی ما باشند و ما را پيشوای اهل تقوا قرار ده».[1]

با مطالعه پیرامون زندگی نامه مرحوم خواجه نصیر الدین طوسی، به وضوح می توان فهمید که وی دارای خانواده ای پاک، دیندار و ولایت ‌مدار بوده است.

[1]. فرقان، 74؛ «والذین یقولون رَبَنَا هَبْ لَنَا مِنْ اَزْوَاجِنَا وَ ذُرِيَتِنَا قُرَةَ اَعْينُ‏ٍ وَ اجْعَلْنَا لِلْمُتَقِينَ إِمَامًا».