کپی شد
خانواده آیت الله بروجردی
مرحوم آیت الله بروجردی، دارای سه همسر بود. ایشان از همسر نخست خود، دو پسر و سه دختر داشت که همه در کودکی وفات کردند؛ جز یکی از دختران، به نام آغا نازنین که دو سال پس از ازدواج با عموزاده خود به نام بهاء الدین طباطبائی، هنگام زایمان، درگذشت.
ازدواج دوم ایشان با دختر حاج محمد جعفر روغنی اصفهانی بود که نتیجه این ازدواج، دو دختر و دو پسر است. همسر سوم آیت الله بروجردی نیز دختر سید عبدالواحد طباطبایی؛ عموزاده ایشان بود.
فرزندان
آیت الله بروجردی از همسر دوم خود چهار فرزند داشت. یکی از آن‌ها سید محمدحسن طباطبائی بروجردی بود که در سال ۱۳۰۴ شمسی در بروجرد متولد شد و نوشتن اکثر امور استفتائی، مساعدت پدر در نوشتن «موسوعه رجالی»، امام جماعت مسجد اعظم قم و نظارت و تولیت آن بر عهده ایشان بود. ایشان در سال ۱۳۵۶ شمسی در شهر قم، دار فانی را وداع گفت.
فرزند دیگر، سید احمد طباطبائی بروجردی است که در سال ۱۳۱۶ شمسی در بروجرد متولد شد و در جوانی و در سال ۱۳۵۲ شمسی در قم از دنیا رفت.
فاطمه احمدی طباطبایی، دختر بزرگ آیت الله بروجردی و همسر سید جعفر احمدی بود که در سال ۱۳۷۲ شمسی و در ۸۰ سالگی، در قم درگذشت. سکینه احمدی، دختر دوم ایشان است که در سال ۱۳۱۲ شمسی به دنیا آمد. او همسر سید محمدحسین علوی طباطبایی بروجردی بود.[1]
از نوادگان ایشان آیت الله سید محمد جواد علوی است که مادر ایشان بانوی صالحه، آغا سکینه دخت گرامی زعیم بلندمرتبه شیعه، حضرت آیت الله العظمی بروجردی (ره) است که بسیار مورد علاقه و احترام ایشان بوده است و پدر ارجمند ایشان آیت الله سید محمد حسین علوی ، از شاگردان فاضل و مشاوران امین و داماد حضرت آیت الله العظمی بروجردی بود که بعد از رحلت آن مرجع کبیر، به تهران مهاجرت كردند.[2]
[1]. برگرفته از: سایت ویکی شیعه، «سید حسین طباطبایی بروجردی»؛ واعظ زاده خراسانی، محمد، زندگی آیت الله العظمی بروجردی و مکتب فقهی، اصولی، حدیثی و رجالی وی، ص 27.