حکم لواط در مذهب شیعه

لواط یکی از گناهان کبیره است که همه علمای شیعه بلکه همه مسلمانان بر زشتی و حرمت آن اتفاق نظر دارند چنانکه شيخ صدوق یکی از بزرگ ترین علمای شیعی مى‏فرماید: «بدانيد كه لواط از زنا سخت‏تر است و زنا رشته روزى را قطع مى‏كند و عمر را كوتاه مى‏سازد و مرتكبش را در آتش، جاودان مى‏سازد و شرم را از چهره او مى‏زدايد».

همچنین شيخ مفيد در رابطه با این موضوع مى‏فرماید: «لواط، بدكردارى با جنس ذكور است كه بر دو گونه مى‏باشد: يكى انجام كار در غير دُبر كه همان ران ها است كه در اين صورت اگر فاعل و مفعول، عاقل بالغ بوده باشند به هر يك صد تازيانه زده مى‏شود و غير محصن بودن يا محصن بودن در زدن تازيانه شرط نيست- بر خلاف آنچه در زنا شرط است- و حدّ آن دو (فاعل و مفعول)، تازيانه است براى اين كار كه جز آن چنين حدّى ندارد.

دوم : فروكردن در دبر است كه بايد كشته شوند، خواه هر دو طرف محصن باشند يا نباشند».

علما در اين باره سخنان بسيار گفته‏اند و همه آنها گواه حرمت لواط است كه علماى شيعه اماميه و بلكه همه مسلمانان بر آن اجماع دارند.[1]