حوادث مکه در هنگام ظهور امام زمان (علیه السلام)

از روایات متعددی که در منابع گوناگون وجود دارد، استفاده می‌شود که امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در مکه ظهور و قیام می‌کند. امام باقر (علیه‌السلام) در این زمینه می‌فرماید: «… هنگامی‌که قائم ما ظاهر می‌شود، تکیه به کعبه می‌دهد و 313 مرد گرد او جمع می‌شوند، آن‌گاه اول سخن او این آیه است: «بَقِیَّتُ اللَّهِ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ»؛[1] «آن‌چه خداوند برای شما باقی گذارده، برایتان بهتر است، اگر ایمان داشته باشید». سپس می‌گوید: من بقیة اللَّه و حجت خدا و خلیفه او بر شما هستم و هیچ مؤمنی نباشد، مگر آن‌که به این لفظ او را سلام دهد؛ «السلام علیک یا بقیة اللَّه فی ارضه» و زمانی‌که ده هزار مرد برای او فراهم شود، خروج کند و در زمین، معبودی جز خدای عزوجل نماند …».[2]

مفضل می‌گوید به امام صادق (علیه‌السلام) عرض کردم: ای آقای من! (امام مهدی (علیه‌السلام)) از کجا و چگونه ظاهر می‌شود؟ فرمود: ای مفضل! او به‌تنهایی آشکار می‌شود و تنها به‌طرف خانه خدا می‌آید و تنها داخل کعبه می‌شود. آن‌گاه بین رکن و مقام می‌ایستد و با صدای رسا می‌گوید: ای نقبا و مردمی که به‌من نزدیک هستید و ای کسانی‌که خداوند شما را پیش از ظهور من روی زمین برای یاری من ذخیره کرده است، برای اطاعت از من به‌سوی من بیایید. صدای او به این افراد می‌رسد و آن‌ها در شرق و غرب عالم، درحالی‌که بعضی در محراب عبادت و گروهی خوابیده‌اند، به‌یک چشم به‌هم زدن، بین رکن و مقام نزد او خواهند بود.[3]

امام باقر (علیه‌السلام) در زمینه مکان ظهور امام مهدی (علیه‌السلام) می‌فرماید: «… زمانی‌که حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در مکه بین حجرالأسود و دربِ کعبه ظهور می‌کند، جبرئیل (علیه‌السلام) ندا می‌دهد و یاران و اصحاب حضرت از نقاط دور، نزد او جمع می‌شوند …».[4]

آن حضرت در جای دیگری می‌فرماید: «… پرچم‌های سیاهی که در خراسان برافراشته می‌شوند، در کوفه فرود می‌آیند. پس هنگامی‌که مهدی (علیه‌السلام) در مکه ظهور کند، برای بیعت نزد او فرستاده می‌شوند …».[5]

مرحوم کلینی در کافی از بکیر بن اعین نقل می‌کند که از حضرت صادق (علیه‌السلام) پرسیدم: «چرا خداوند حجرالأسود را در این رکن قرار داد و در رکن دیگری قرار نداد؟ … حضرت فرمود: خداوند، حجرالأسود را که گوهری بهشتی بود برای آدم آورد و در آن رکن، قرار داد؛ به‌علت آن‌که از مردم پیمان گرفته بود؛ زیرا خداوند در آن مکان از فرزندان آدم که در پشت‌های پدرانشان بودند، پیمان بندگی گرفت و در آن‌جا بود که تمام بنی‌آدم، یک‌دیگر را دیدند. هم‌چنین در آن‌جا پرنده‌ای بر قائم (علیه‌السلام) فرود می‌آید که نخستین کسی است که با وی بیعت می‌کند و به‌خدا قسم، آن پرنده جبرئیل است. در همین‌جا نیز، قائم پشت خود را به‌آن تکیه می‌دهد. آن رکن حجت و دلیل بر وجود قائم است …».[6]

از مجموع آن‌چه گفته شد و آن‌چه از روایات در منابع مختلف موجود است، دریافت می‌شود که ظهور امام زمان (علیه‌السلام) در شهر مکه صورت می‌گیرد.

[1]. هود، 86.

[2]. صدوق، محمد بن على‏، ‏كمال الدين و تمام النعمة، محقق / مصحح: غفارى، على اكبر، ج 1، ص 331.

[3]. خصيبى، حسين بن حمدان‏، الهداية الكبرى، ص 396.‏

[4]. قطب الدين راوندى، سعيد بن هبة الله‏، الخرائج و الجرائح، محقق / مصحح: مؤسسة الإمام المهدى (عليه السلام)، ‏ج 2، ص 924.

[5]. مجلسى، محمد باقر‏، بحار الأنوار، ج 52، ص 217.

[6]. كلينى، محمد بن يعقوب، الكافي، محقق / مصحح: غفارى على اكبر و آخوندى، محمد، ج 4، ص 184.