کپی شد
حضرت ابراهیم (علیه السلام) در کربلا
حضرت ابراهیم (علیه السلام) چون از کربلا عبور کرد، اسبش لغزید و از اسب افتاد، سرش شکست و خون جاری شد. شروع به استغفار نمود و عرض کرد: خدایا چه گناهی از من صادر شد؟
جبرئیل (علیه السلام) نازل شد و گفت: ای ابراهیم، گناهی از تو سر نزده، ولی در این زمین، فرزندزاده خاتم پیامبران (صلی الله علیه و آله) و فرزند خاتم اوصیاء (علی (علیه السلام)) کشته می شود؛ از این جهت خون تو جاری شد تا موافق با خون آن جناب گردد… .[1]
[1]. مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، محقق/ مصحح: جمعى از محققان، ج 44، ص 243.
فرم ثبت پیشنهادات و انتقادات
شما می توانید پیشنهادات و انتقادات خود را درباره این مدخل با ما درمیان بگذارید