حرمت شراب در دنیا و حلیت آن در آخرت

در ضمن بررسی چند نکته موضوع مورد بحث روشن خواهد شد:

1. زمان و مکان در اثبات و نفی احکام، ارتباط مستقیم دارند و این طور نیست که اگر حکمی در زمان، مکان و شرایط ویژه ای برای موضوعی ثابت شد، حتماً همان حکم در زمان، مکان و شرایط دیگری نیز برای  آن موضوع ثابت شود؛ به عنوان نمونه اگر حکم کردیم مسافر باید روزه اش را بخورد[1] معنایش این نیست که در وطن نیز باید بخورد.

2. اگر چه آخرت چهرۀ باطنی همین دنیا است، اما بین ظاهر و باطن فرق است و هر یک دارای احکام مجزایی هستند، این طور نیست که اگر چیزی در دنیا ثابت بود در آخرت نیز ثابت خواهد بود و یا اگر چیزی در دنیا وجود نداشت در آخرت نیز نخواهد بود.

3. شراب دنیایی با شراب آخرت گرچه در نام مشترک هستند، امّا این تنها اشتراک لفظی است که ماهیتاً 180 درجه با هم تفاوت دارند؛ زیرا شراب دنیایی رجس و پلید است[2]، اما شراب بهشتی در دنیای واپسین پاک و طهور و از نعمت های الاهی به بندگان شایسته اش است[3]؛ از این رو است که می بینیم پیامبر (ص) علی (ع) می فرماید: يا على! كسى كه شراب را براى غير خدا ترك كند خداوند از شراب بهشتى كه مهرشده به مُشک است به او می نوشاند، پس على (ع) عرض كرد حتی اگر این ترک براى غير خدا باشد؟ حضرت فرمود: آرى به خدا سوگند، كسى كه براى حفظ سلامتى خود شراب را ترك كند خداوند از او قدردانى نموده و جزاى خير به او می دهد.[4]

در این رابطه به نمایۀ «ضرر نوشیدن یک قطره از شراب شمارۀ 6017 (سایت اسلام کوئست: 6184)» و «شراب طهور شمارۀ شمارۀ 82 (سایت اسلام کوئست: 1875)» مراجعه نمایید.

در این رابطه به نمایۀ «عدم وجود احکام فقهی در بهشت شمارۀ 788 (سایت اسلام کوئست: 847)» مراجعه نمایید.

کلیدواژه: شراب، بهشت، دنیا ، آخرت

[2]. مائده، 90، اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، جز اين نيست كه شراب و قمار و بت‏ها، يا سنگ‏هايى كه براى قربانى نصب شده و چوبه‏هاى قرعه، پليد و از عمليات شيطان است. پس دورى كنيد از آنها، شايد كه رستگار شويد.

[3]. انسان، 21، بر اندام بهشتيان لباس هايى است از حرير نازك سبز رنگ و از ديباى ضخيم، و با دستبندهايى از نقره تزيين شده‏اند، و پروردگارشان شراب طهور به آنها مى‏نوشاند.

[4]. آشتيانى، ‏ ميرزا احمد، و شاگردان، ‏طرائف الحكم يا اندرزهاى ممتاز، ‏ج ‏2، ص 189، ناشر: كتابخانه صدوق، تهران، چاپ سوم، 1362 ش‏.