جمیل ‌بن درّاج

جمیل بن دراج یکی دیگر از شاگردان امام جعفر صادق (علیه السلام) بود که افتخار درک محضر امام صادق (علیه السلام) را داشته و جزء فضلا و اهل دانش و فقهای معروف بوده است. جمیل بسیار زاهد و عابد بود به طوری که سجده‌های طولانی او در بین مردم ضرب‌المثل بود. در آخر عمر از نعمت بینایی محروم گردید و زندگانی‌اش تا زمان حضرت رضا (علیه السلام) به طول انجامید.

فضل بن شاذان می‌گوید: یک روز بر محمد بن ابی عمیر وارد شدم در حالی که در سجده بود. سجده را خیلی طول داد وقتی سر از سجده برداشت او را به خاطر طول سجودش تعریف و تمجید کردم. او به من گفت اگر سجده‌های طولانی جمیل بن درّاج را ببینی چه خواهی گفت: روزی دیگر بر جمیل وارد شدم دیدم که جدّاً سجده‌ها را طولانی بجا می‌آورد.[1]