Warning: filemtime(): stat failed for /home/islamp/public_html/fa/wp-content/plugins/easy-table-of-contents/assets/js/front.min.js in /home/islamp/public_html/fa/wp-content/plugins/easy-table-of-contents/easy-table-of-contents.php on line 236
searchicon

کپی شد

جدا شدن زن و شوهر در ازدواج موقت

در ازدواج موقتی که مدت آن طولانی است (مثلا عقد موقت 90 ساله خوانده شده باشد) بدون طلاق نمی توان از یک دیگر جدا شد، بلکه باید نسبت به پرداخت مهریه قبل از طلاق اقدام نمود.

اما در ازدواج موقتی که طولانی مدت نیست ، در آن صورت با بخشیدن مهلت توسط مرد آن ازدواج فسخ خواهد شد؛ زیرا از نظر اسلام جدایی در ازدواج موقت به یکی از دو طریق زیر امکان پذیر است:

1. تمام شدن مدت ازدواج موقت که در هنگام عقد تعیین شده است.

2. بخشیده شدن مدت باقی مانده از طرف مرد.

بر این اساس اگر مرد مهر تعیین شده را پرداخت کرده باشد و عقد وی از جمله عقدهایی است که مدت آن طولانی نیست، می تواند با بخشیدن مدّت باقیمانده از همسر موقت خود جدا شود.

اما اگر عقدی است که مدت آن طولانی است، این ازدواج دائم محسوب می شود و با بخشیدن مدّت باقیمانده از همسر خود جدا نمی شود بلکه برای جدا شدن نیاز به طلاق دارد.

در ضمن اگر زن به شرط این که تا آخر عمر در کنار هم باشند حاضر به ازدواج موقت شده و مرد چنین شرطی را قبول کرده است باید به عهد و پیمان عمل کند و باید رضایت همسر خود را فراهم سازد و گرنه در پیشگاه خداوند به همسر خود مدیون است.

در ادامه برای تبیین بیشتر موضوع دیدگاه های برخی از فقها را بیان می کنیم:

دفتر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):

در صورتی که عقد دایم یا عقد موقت طولانی مدت (مثلاً 90 ساله) خوانده اید بدون طلاق جدا نمی شوید و اگر صیغه موقت کوتاه مدت خوانده و شوهر بقیه مدت را بخشیده از هم جدا شده اید و رضایت زن شرط نیست.

پاسخ حضرت آیت الله مهدی هادوی تهرانی (دامت برکاته):

ازدواج موقت در صورت پایان زمان عقد یا بخشیدن مابقی مدت از سوی مرد، پایان می پذیرد و نیازی به طلاق وجود ندارد.

برای آگاهی بیشتر به نمایه های زیر مراجعه فرمائید:

1. نمایه: شرایط ازدواج موقت ،سؤال 1238 (سایت اسلام کوئست: 1225).

2. نمایه: عقد موقت و طلاق، سؤال شماره 3923 (سایت اسلام کوئست: 4209).

3. نمایه: عواقب قسم دروغ، سؤال شماره 2724 (سایت اسلام کوئست: 2981).

4. نمایه: قسم خوردن به قرآن و عمل نکردن به آن، سؤال شماره 3495 (سایت اسلام کوئست: 3721).