Warning: filemtime(): stat failed for /home/islamp/public_html/fa/wp-content/plugins/easy-table-of-contents/assets/js/front.min.js in /home/islamp/public_html/fa/wp-content/plugins/easy-table-of-contents/easy-table-of-contents.php on line 236
searchicon

کپی شد

ثواب زیارت فاطمه معصومه (سلام الله علیها)

برای زیارت حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) در قم، ثواب‌های متعدی از معصومان (علیهم السلام) روایت شده که در ذیل به بعضی از آنها اشاره می‌شود:

امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «خدا داراى حرمى است که آن مکّه است، و پيامبرش هم حرمى دارد که مدينه است، و اميرمؤمنان هم حرمى دارد که کوفه است و ما هم داراى حرمى هستيم که قم است و به زودى بانويى از فرزندان من آن جا دفن مى‌شود که نامش فاطمه است. هرکسى او را زيارت کند بهشت بر او واجب مى‌شود.» امام صادق (علیه السلام) هنگامى اين جمله را فرمودند که هنوز مادر امام موسى بن جعفر (علیهما السلام) به او باردار نشده بود.[1]

امام رضا (علیه السلام) مى فرمايند: «هرکس او (حضرت فاطمه معصومه) را زيارت کند، بهشت بر او واجب مى‌گردد».[2]

امام جواد (علیه السلام) فرمودند: «کسى که آرامگاه عمّه‌ام را در قم زيارت کند، پاداش او بهشت است».[3]

 

[1]. قال اَبي عَبدِاللهِ (علیه السلام): «ا إِنَّ لِلَّهِ حَرَماً وَ هُوَ مَكَّةُ وَ لِرَسُولِهِ حَرَماً وَ هُوَ الْمَدِينَةُ وَ لِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ حَرَماً وَ هُوَ الْكُوفَةُ وَ لَنَا حَرَماً وَ هُوَ قُمُّ وَ سَتُدْفَنُ فِيهِ امْرَأَةٌ مِنْ وُلْدِي تُسَمَّى فَاطِمَةَ مَنْ زَارَهَا وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ قَالَ ع ذَلِكَ وَ لَمْ تَحْمِلْ بِمُوسَى أُمُّهُ‏، مجلسى، محمّدباقر، بحارالأنوار، محقق/مصحح: جمعی از محققان، ج 99، باب 1، ص 267.

[2]. محمّد بنُ عَلِيٍّ بنِ الحُسَينِ فِى ثَوَابِ الأَعمَالِ وَ عُيونِ الأَخبَارِ عَن أَبِيهِ وَ محمّد بنِ مُوسَى بنِ المُتَوَکِّلِ عَن عَلِيٍّ بنِ إِبرَاهِيمَ عَن أَبِيهِ عَن سَعدِ بنِ سَعدٍ قَالَ: سَأَلتُ أَبَا الحَسَنِ الرِّضَا (علیه السلام)عَن زِيارَةِ فَاطِمَةَ بِنتِ مُوسَى بنِ جَعفَرٍ (علیه السلام)بِقُمَّ فَقَالَ (علیه السلام): «مَن زَارَهَا فله الجَنَّةَ». حر عاملى، محمد بن حسن، وسائل الشيعة، ج 14، باب 94، ص 576.

[3]. عَن ابنِ الرِّضا (علیه السلام) قَالَ: «مَن زارَ قَبرَ عَمَّتى بِقمَّ فَلَهُ الجَنَّةُ». بحارالأنوار، ج 99، باب 1، ص 265.