searchicon

کپی شد

تولی و تبری سبب رشد و تکامل معنوی

از آن جایی که هر جنسی به جنس خود تمایل دارد و از غیر جنس خود گریزان است، انسانی که تولّی اولیاء الهی و تبرّی دشمنان آن ها را با عمق جان به دست آورد خود را به ویژگی های مثبت اولیاء الهی می آراید و از زشتی دشمنان آنها دوری می کند و در قیامت نیز با اولیای الهی محشور می شود؛ از این رو پیامبر اسلام (ص) فرمود:  هر كه بنده‏اى را در راه خدا دوست مى‏دارد، پس به يقين خدا را دوست داشته است. و هر كه خدا را دوست مى‏دارد، خدا هم او را دوست مى‏دارد.[1]

انسان با محبوب خود همراه است و با او محشور می شود و این همراهی در عمل به همراهی با آن ها در رفتار منتهی خواهد شد. روایتی که از امیرالمومنین (ع) نقل شده گویای این مطلب است: ایشان می فرماید: هر كس ما را دوست داشته باشد با ما خواهد بود، و اگر كسى سنگى را دوست داشته باشد خدا او را با آن محشور خواهد ساخت.[2]



[1].امام صادق (ع)، مصباح الشريعة، ترجمه، گيلانى‏، عبد الرزاق، ص، 586، ناشر، پيام حق، تهران‏، چاپ اول، 1377 ش.« قال رسول اللَّه (ص): المرء مع من احبّ، فمن احبّ عبدا في اللَّه فانّما احبّ اللَّه تعالى، و لا يحبّ عبد اللَّه إلّا احبّه اللَّه.

[2]. صدوق، الامالی، ص،210، انتشارات کتابخانه اسلامیه، سال 1363 ش، (َ لَوْ أَنَّ رَجُلًا أَحَبَّ حَجَراً لَحَشَرَهُ اللَّهُ مَعَه‏).