کپی شد
توقیع صاحب الامر بر لعن شلمغانی
در پى انحراف شلمغانی و پیروی برخی از او و شاید تردید برخی موجب شد تا توقيعى از صاحب الأمر مبتنى بر لعن و برائت او در ميان افراد ديگرى كه لعن شده بودند؛ صادر شد.[1]
پس از آنکه حسین بن روح از عقاید شلمغانی مُطّلع شد، از او بیزاری جست و وی را لعن نمود و شیعیان را به دوری کردن از او دستور داد.[2] همچنین توقیعی از سوی حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در ردّ شلمغانی به دست حسین بن روح رسید که در آن از شلمغانی بیزاری جسته و او را دروغگو، منحرف از اسلام و مرتد معرفی نموده و شیعیان را به دوری جستن از او دستور دادهبود.[3]
بخشی از توقیع امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) در لعن و برائت از شلمغانی: … شلمغانی، از کسانی است که خداوند کیفر او را تعجیل کند و مهلتی به او عطا نفرماید. او از اسلام منحرف شده و خود را از آن جدا ساخته و از دین خدا مرتد شدهاست… به او لعن میفرستیم و لعنت دائم خداوند بر او باد، در آشکار و نهان، در هر زمان و مکان. و لعنت بر موافقان و پیروان او باد و نیز بر آنان که با شنیدن این اعلام، پیوند خود را با او ادامه دهند… .[4]
[1]. طوسی، محمد بن حسن، كتاب الغيبة للحجة، ص 307 و 308.
[2]. همان، ص ۴۰۶.
[3]. همان، ص ۴۱۰-۴۱۱.
[4]. همان، ص ۴۱۱.
مباحث مرتبط:
انحراف شلمغانی، بیزاری از شلمغانی، برائت از شلمغانی، لعن بر شلمغانی، لعن شلمغانی توسط امام زمانفرم ثبت پیشنهادات و انتقادات
شما می توانید پیشنهادات و انتقادات خود را درباره این مدخل با ما درمیان بگذارید