تهمت در قرآن

تهمت زدن به بى گناه از زشت ترین كارهایى است كه اسلام آن را به شدت محكوم نموده است. در این مقال مختصر به برخی از آیاتی كه درباره این موضوع وارد شده، اشاره مى شود:

1. «و کسی که خطا یا گناهی مرتکب شود، سپس بی گناهی را متهم سازد، بار بهتان و گناهِ آشکاری بر دوش گرفته است».[1]
2. «کسانی که زنان پاکدامن و بی ‏خبر (از هرگونه آلودگی) و مؤمن را متهم می ‏سازند، در دنیا و آخرت از رحمت الهی دور و عذاب بزرگی برای آنها است.2[2] یکی از مسائلی که در قرآن کریم بسیار بر آن تأکید شده و گناهی بسیار بزرگ به حساب آورده شده است، تهمت زدن به زنان پاکدامن است.
3. «و آنان که مردان و زنان با ایمان را به خاطر کاری که انجام نداده ‏اند آزار می ‏دهند؛ بار بهتان و گناه آشکاری را به دوش کشیده‏ اند».[3]
4. قرآن کریم در باره مجازات تهمت در دنیا و آخرت می فرماید: «و کسانی که آنان پاکدامن را متهمّ می ‏کنند، سپس چهار شاهد (بر مدّعای خود) نمی ‏آورند، آنها را هشتاد تازیانه بزنید و شهادتشان را هرگز نپذیرید و آنها همان فاسقان هستند».[4]

[1]. نساء، 112.

[2]. نور، 23.

[3]. احزاب، 58.

[4]. نور، 4.