کپی شد
تقسیم اولیه معرفت
نخستین تقسیمی كه میتوان برای علم و شناخت در نظر گرفت این است كه علم یا بدون واسطه به ذات معلوم، تعلّق میگیرد و وجود واقعی و عینی معلوم برای عالم و شخص درک كننده، منكشف میگردد و یا وجود خارجی آن، مورد شهود و آگاهی عالم، قرار نمیگیرد بلكه شخص از راه چیزی كه نمایانگر معلوم میباشد و اصطلاحاً صورت یا مفهوم ذهنی نامیده میشود از آن آگاه میگردد. قسم اول را «علم حضوری» و قسم دوم را «علم حصولی» مینامیم.
نکته: تقسیم علم به این دو قسم، یک تقسیم عقلی و دائر بین نفی و اثبات است و به همین جهت، حالت سومی را در عَرْض این دو قسم نمیتوان برای علم، فرض كرد، یعنی علم از این دو قسم، خارج نیست: یا واسطهای بین شخص عالم و ذات معلوم، وجود دارد كه آگاهی بوسیلۀ آن حاصل میشود كه در این صورت به علم حصولی نامیده میگردد، و یا چنین واسطهای وجود ندارد و در این صورت علم حضوری خواهد بود.[1]
[1]. مصباح محمد تقی، آموزش فلسفه، ج1، ص171-172.
فرم ثبت پیشنهادات و انتقادات
شما می توانید پیشنهادات و انتقادات خود را درباره این مدخل با ما درمیان بگذارید