تفرقۀ دینی ومذهبی

استاد مطهری در رابطه با تفرقه و اختلاف می فرماید: يك وقتی شايع بود و شايد هنوز هم در ميان بعضی ها شايع است‏، يك وقتی ديدم يک كسی می‏گفت: اين فلسطينی ها ناصبی هستند. ناصبی؛‏ يعنی دشمن علی (ع). ناصبی غير از سنی است. سنی؛ يعنی كسی كه‏ خليفه بلا فصل را ابوبكر می‏داند و علی (ع) را خليفه چهارم می‏داند و معتقد نيست كه پيغمبر شخصی را بعد از خود به عنوان خليفه نصب كرده است‏. می‏گويد پيغمبر كسی را به خلافت نصب نكرد و مردم هم ابوبكر را انتخاب‏ كردند. سنی برای اميرالمؤمنين احترام قائل است چون او را خليفه چهارم و پيشوای چهارم می‏داند و علی را دوست دارد. ناصبی؛ يعنی كسی كه علی را دشمن می‏دارد. سنی مسلمان است، ولی ناصبی كافر است، نجس است. ما با ناصبی نمی‏توانيم معامله مسلمان بكنيم. حال يك كسی می‏آيد می‏گويد اين‏ فلسطينی ها ناصبی هستند. آن يكی می‏گويد. اين به آن می‏گويد، او هم يك‏ جای ديگر تكرار می‏كند و همين طور. اگر ناصبی باشند كافرند و در درجه‏ يهودی ها قرار می‏گيرند. هيچ فكر نمی‏كنند كه اين، حرفی است كه يهودی ها جعل كرده‏اند. در هر جايی يك حرف جعل می‏كنند برای اين كه احساس هم دردی‏ نسبت به فلسطينی ها را از بين ببرند. می‏دانند مردم ايران شيعه‏اند و شيعه‏ دوستدار علی و معتقد است هر كس دشمن علی باشد كافر است، برای اين كه‏ احساس هم دردی را از بين ببرند، اين مطلب را جعل می‏كنند.[1]

از جمله تلاش های دشمنان این است که شیعه را نزد اهل سنت، رافضی و کافر و آنان را نزد شیعه، ناصبی و دشمن اهل بیت معرفی کنند.[2]