تفاوت تکبر با عُجب

عجب و کبر صفاتی هستند که مفهوم و ریشه مشترکی دارند و هر دوی آنها در خودبزرگ بینی و غرور به خود مشترک هستند، اما فرق میان آنها این است كه: کبر به این معنا است كه شخص، خود را بالاتر از دیگران بداند، ولى در عجب، پاى کس دیگری در میان نیست؛ بلكه معجِب؛ (شخصی که دچار عجب شده)، کسی است كه به خود ببالد و از خود راضی باشد و خود را کسی بداند. کبر ثمره عجب است؛ زیرا كه عجب خودپسندى است و كبر بزرگى كردن بر دیگران و خود را برتر از دیگران دانستن است. خودخواهی و علاقه زیاد به خود باعث می شود که وقتی انسان در خود كمالى دید، حالت خودپسندی و سروری به او دست دهد که به آن حالت «عجب» می‌گویند، و وقتی در اثر همین خودپسندی و حب نفس، دیگران را فاقد آن كمال گمان كند، حالت دیگرى به او دست می‌دهد كه عبارت است از: خود را برتر دیدن، كه به آن «كبر» می‌گویند. تمام این‌ها در باطن است، ولی اثر آن در ظاهر، چه در ظاهر بدن و چه در عمل و گفتار، «تكبر» است.

امام صادق (علیه السلام) می‌فرماید: «حواریون به عیسی بن مریم (علیهما السلام) عرض کردند: ای معلم خیر و نیکی!
Din læge vil kræve, Selv om de er få i antal for at fremkalde de opkald, der observeres i luften, får amider https://denmarkrx.com/kamagra-uden-recept.html mænd til at græde lige der. at du undgår pludselige, pludselige håndbevægelser og ikke løfter dine hænder over din krop.
به ما بیاموزید که کدام چیز سخت‌تر است؟ فرمود: سخت‌ترین چیزها خشم خدای عزوجل است، عرض کردند: به چه چیزی خشم خدا نگهداری می‌شود؟ فرمود: به این‌که شما خشمگین می شوید، عرض کردند: مبدأ خشم چیست؟ فرمود تکبر و جباری و حقیر شمردن مردم».[1]