تعریف لغوی توریه

توریه (بر وزن تفعله)، در لغت عرب از ماده «وری» و مصدر باب تفعیل است، و به معنای پوشانیدن یک چیز،[1] پنهان کردن خبر[2] و اظهار غیر آن[3] است. گویا از «وراء انسان» اخذ شده؛ زیرا وقتی شخص چیزی را پشت خود قرار می‌دهد، می‌خواهد که آن ظاهر نشود و مخفی بماند.[4]

در لغت فارسی نیز قریب به همین معانی ذکر شده است: پوشانیدن و پنهان‌ کردن حقیقت؛ امری را برخلاف حقیقت نشان دادن؛ حقیقت را نهفتن و طور دیگر وانمود کردن.[5]

[1]. ابن دريد، محمد بن حسن، جمهرة اللغة، ج 2، ص 809.

[2]. فراهيدى، خليل بن احمد، كتاب العين‏، ج 8، ص 301.

[3]. ازهرى، محمد بن احمد، تهذيب اللغة، ج ‏15، ص 219؛ جوهرى، اسماعیل بن حماد‌، الصحاح – تاج اللغة و صحاح العربیة، محقق: عطار، احمد عبدالغفور، ج ‏6، ص 2523.

[4]. ابن منظور، محمد بن مكرم‏، لسان العرب‏، ج 15، ص 389.

[5]. سایت واژه یاب، لغت‌نامه عمید و معین، ذیل این واژه.