تعریف فلسفه

فلسفه در آغاز نامی عام برای همه دانش ها بوده و شامل حکمت نظری (الهیات، ریاضیات و طبیعیات) و حکمت عملی (تهذیب اخلاق، تدبیر منزل و سیاست مدن) می‌شده است. رفته رفته فلسفه معنای خاصی پیدا کرد و تنها شامل الهیات (فلسفه اولی) شد. امروزه اصطلاح فلسفه های مضاف در برابر فلسفه (مطلق) رايج شده است که هیچ‌یک از معنای عام و خاص فلسفه را ندارد.

معنای فلسفه خاص: برای این دانش تعاریف مختلفی ذکر شده است كه از جامع ترین آنها می توان به این تعاریف اشاره كرد:

1. فلسفه علمی است كه از احوال موجود مطلق بحث می كند.

2. فلسفه علمی است كه از احوال كلی وجود بحث می كند.

3. فلسفه مجموعۀ قضایا و مسائلی است كه پیرامون موجود بما هو موجود، مطرح می شود.[1]