تعریف دیه

ديه مفرد ديات است و از ريشۀ «ودي» به معناي راندن و رد كردن است. ديه مصدر است و در اصل « ودي» بوده كه «واو» آن را حذف كرده و درعوض «هاء» به آخر آن افزوده اند.[1]

ديه مالي است كه درصورت وقوع جنايت برنفس و يا اعضاي بدن و يا ايراد جرح بايد ادا شود. به عبارت دیگر ديه مالي است كه پرداخت آن به سبب قتل و يا جنايت بر نفس و يا عضو بر عهدۀ جاني و يا قائم مقام او مي باشد و بايد آن را به مجني عليه و يا ولي او ادا كند.

ماده ۱۵ قانون مجازات اسلامي در تعريف ديه مي گويد: ديه مالي است كه از طرف شارع براي جنايت تعيين شده است. ماده ۲۹۴ همين قانون درتكميل اين تعريف گفته است : ديه مالي است كـه بـه سبب جنايت بر نفس يا عضو به مجني عليه يا به ولي يا اولياي دم داده مي شود.