تردید در نمایندگی مختار از اهل بیت (علیهم السلام)

مختار در کوفه اعلام کرد که من نماینده محمد بن حنفیه هستم و خود را امین، وزیر و امیر از طرف وی نامید که به دستور او برای مبارزه با ملحدین و انتقام خون اهل بیت (علیهم السلام) قیام نموده است.[1]

عده‌ای از شیعیان در خانه سعر بن ابی سعر حنفی جمع بودند، عبدالرحمان بن شریح، گفت: مختار ادعا دارد که نماینده محمد بن حنفیه است، خوب است خودمان به مدینه برویم و از صحت ادعای مختار آگاه شویم.[2]

نمایندگان که در رأس آنان عبدالرحمن بن شریح قرار داشت عازم مدینه شده و با محمد بن حنفیه ملاقات کردند و جریان قیام مختار و نمایندگی وی از جانب محمد را جویا شدند، محمد جواب داد: به خدا سوگند دوست دارم خدا به وسیله هرکس از بندگان خود انتقام ما را از دشمنانمان بگیرد.[3]

علامه مجلسی از ابن نما نقل می‌کند که محمد بن حنفیه آنان را به نزد امام سجاد(علیه السلام) برد، تا کسب تکلیف کنند، امام سجاد(علیه السلام) فرمود: عموجان اگر یک بنده‌ای از زنگبار به حمایت ما برخیزد بر مردم واجب است او را یاری نمایند و من تو را در این امر نماینده قرار دادم پس آن‌چه به صلاح است انجام ده.[4]

آنان از مدینه بیرون آمدند و گفتند امام زین العابدین (علیه السلام) و محمد بن حنفیه به ما اذن دادند.[5] و پس از بازگشت ادعای مختار را تصدیق کردند.[6]

شاید بنا بر همین روایت است که بعضی از علمای بزرگ شیعه مثل آیه الله خویی[7] و مامقانی،[8] قیام مختار را با اذن خاص امام زین العابدین(علیه السلام) می‌دانند.

[1]. مقریزی، تقی الدین احمد بن علی، إمتاع الأسماع بما للنبی من الأحوال و الأموال و الحفدة و المتاع، تحقیق: نمیسی، محمد عبد الحمید، ج ۱۲، ص ۲۵۰.

[2]. بلاذری، احمدبن یحیی، أنساب الأشراف، ج ۶، ص ۳۸۴.

[3]. طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ج ۶، ص ۱۳-۱۴.

[4]. مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، ج ۴۵، ص ۳۶۵.

[5]. همان؛ جزایری، سید نعمت الله، ریاض الأبرار فی مناقب الأئمة الأطهار، ج ۱، ص ۲۹۸.

[6]. ‌أنساب الأشراف، ج۶، ص۳۸۴؛ تاریخ الطبری، ج ۶، ص ۱۴.

[7]. خویی، سید ابو القاسم، معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواه، ج ۱۸، ص ۱۰۰.

[8]. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال فی علم الرجال، ج ۳، ص ۱۰۱؛ ویکی شیعه.