تراشیدن موی سر نوزاد

از جمله اموری که اسلام در بعد از ولادت نوزاد، به آن توجه داده است، بحث تراشیدن موی سر نوزاد است. در این زمینه نقل شده است که رسول خدا (ص) در روز هفتم تولد امام حسن و امام حسین (ع) موی سر آنها را تراشید و به وزن موی آنها نقره صدقه داد.

از امام صادق (ع) علّت این کار را پرسیدند؟ امام فرمود: دلیلش زدودن موهایی است که در شکم مادر روییده شده است». از امام کاظم (ع) پرسیدند: اگر موی سر نوزادی را تا روز هفتم نتراشیدند، چه باید کرد؟ امام فرمود: وقتی روز هفتم گذشت دیگر تراشیدن سر لازم نیست.

رسول خدا (ص) بعد از تراشیدن موی سر فرزندانشان به سر آنها خلوق می مالیدند که ماده ای معطّر و مخلوطی از مواد مختلف که عمده آن زعفران است، البته طبق روایتی از امام صادق (ع)، مالیدن زعفران کافی است.

امام رضا (ع) از پدران بزرگوار خود و ایشان از حضرت على بن‏ الحسين (ع) و ایشان نیز از اسماء بنت عميس روايت كرده اند: هنگامى كه روز هفتم ولادت امام حسن(ع)  فرا رسيد پيغمبر خدا (ص) دو قوچ ابلق (رنگ سیاه و سفید) براى او عقيقه كرد، آن گاه يک ران از آنها را با يک اشرفى به قابله امام حسن (ع) عطا فرمود؛ سپس سر مبارک او را تراشيد و به وزن موى سرش نقره صدقه داد و سر آن نوزاد را با خلوق (كه يک نوع عطر است) معطر نمود و فرمود: اى اسماء! خون ريزى كار مردمان زمان جاهليت بود.[1]