تحقیقات علمی علامه امینی

علامه امینی با حضور ذهن بسیار،  انس شدید به مطالعه، علاقه وافر به پژوهش، دست به تحقیق زد که خوشبختانه حاصل آن به صورت آثار گرانسنگی چون الغدیر و شهداءالفضیله در اختیار ما است.

امینی تحقیقات و مطالعاتش در نجف را؛ از کتابخانه حسینیه شوشتری‌ها آغاز کرد که در آن زمان تنها کتابخانه عمومی نجف شمرده می‌شد و هزاران کتاب چاپی و خطی داشت. حضور مستمر علامه در کتابخانه عطش سیری‌ناپذیر وی برای پژوهش و تحقیق را فرو نمی‌نشاند. کتابدار کتابخانه را راضی کرد که هنگام رفتن در به روی وی ببندد و او را با کتاب‌ها تنها گذارد. کتابدار در لحظه تعطیل کتابخانه؛ در را به روی امینی قفل می‌کرد و او در میان کتاب‌ها غوطه می‌خورد و غرق در مطالعه می‌شد.

شادروان حاج سید کاظم حکیم‌زاده کتابدار کتابخانه امینی در نجف اشرف نقل می‌کرد: ساعاتی که من در کتابخانه امیرالمومنین (علیه السلام) بیکار بودم و مراجعه کننده‌ای نداشتم. به خواندن کتاب می‌پرداختم. که امینی از راه رسید و گفت: هان! چه می‌خوانی؟ گفتم: جلد ششم کتاب شما؛ الغدیر است. گفت: بخوان که خدا می‌داند چقدر زحمت کشیده‌ام تا مطالب این کتاب‌ها را در آورده‌ام ! و افزود:  آن وقت‌ها در نجف نه پنکه بود و نه وسایل سرد کننده دیگر در آن شرایط سخت من هر روز برای مطالعه به حسینیه شوشتری‌ها می‌رفتم که تعدادی کتب ارزشمند کهن در آن یافت می‌شد. زمانی که کتابخانه تعطیل می‌شد به کتابدار می‌گفتم: مطالعه من تمام نشده‌است؛ تو می‌خواهی بروی برو، ولی اجازه بده من بمانم و مطالعه‌ام را ادامه بدهم. او درب حسینیه را می‌بست و می‌رفت و مرا در کتابخانه تنها می‌گذاشت و من ساعت‌های دراز روی کتاب‌ها می‌افتادم و مطالعه می‌کردم و یادداشت بر می‌داشتم. غرق شدن در مطالعه مرا به‌کلی از گذشت زمان غافل می‌ساخت و تنها زمانی به خود می‌آمدم که می‌دیدم قالیی که روی آن نشسته ام (از ریزش مداوم عرق) کاملا خیس شده و بدنم (هم‌چون بیمار تب‌دار) از گرمای شدید فضای بته کتابخانه یک پارچه آتش می‌نماید!. . . .[1]

[1] . حوزه نت.