کپی شد
تحصیل شیخ مفید
شیخ مفید همراه پدر از عکبری[1] به بغداد رفت و در آن‌جا که مهد علم بود، شروع به تحصیل کرد. آن‌چنان شور و عشق فراوانی به تحصیل علم داشت که همه استادان به هوش فراوان وی پی بردند. کار به جائی رسید که در پنج سالگی برای او از «ابن ابی الیاس» اجازه روایت گرفتند و در سن هفت سال و چند ماهگی از «ابن سماک» نقل روایت کرده است.
شیخ مفید از محضر بیش از هفتاد نفر از بزرگان علمی، بهره وافری برد. از جمله از محضر مظفر بن محمد، ابویاسر و ابن جنید اسکافی، «کلام و عقاید» آموخت و از درس حسین بن علی بصری و علی بن عیسی رماخی بهره جست. «فقه» را نزد جعفر بن محمد بن قولویه فرا گرفت و از محضر ادیب و مورخ چیره دست محمد بن عمران مرزبانی «علم روایت» آموخت.
او در تحصیل علم به قدری قوی بود که شاگرد زبر دست او؛ یعنی شیخ الطایفه طوسی در مورد استادش در کتاب فهرست خود چنین آورده‌است: محمد بن محمد بن نعمان ابوعبدالله مفید معروف به «ابن معلم» از متکلمان طایفه امامیه است. در زمان او ریاست علمی و دینی شیعه به وی منتهی گشت. در علم فقه و کلام بر هر کس مقدم، فکرش عالی، ذهنش دقیق و دانشمندی حاضر جواب بود. نزدیک دویست جلد کتاب بزرگ و کوچک دارد و فهرست کتاب هایش مشهور است.[2]
[1]. نام شهرکی در کنار دجله که حدود 60 کیلومتری شمال بغداد واقع شده است؛ لغت نامه دهخدا.
[2]. طوسى، محمد بن حسن، الفهرست، ص 444.
فرم ثبت پیشنهادات و انتقادات
شما می توانید پیشنهادات و انتقادات خود را درباره این مدخل با ما درمیان بگذارید