searchicon

کپی شد

بنی اسرائیل و نافرمانی از پیامبران و تکذیب و کشتن آنان

عصیان و سرپیچی در مقابل پیامبران و دستورات الهی، رفتار بسیار ناپسند و مذمومی است که به اعتقاد مفسران و دانشمندان معارف دینی از شاخصه های قوم یهود است. داستان «گاو بنی اسرائیل»[1] در قرآن، نمونه بسیار روشن و آشکاری است که این گفته را تائید می کند.

تکذیب رسالت انبیاء و حتی کشتن پیامبران الهی از دیگر افعال و ویژگی های مذموم بنی اسرائیل است که در آیات متعددی به آنها اشاره شده است. خداوند می فرماید: «کافران بنى اسرائیل، بر زبان داود و عیسى بن مریم، لعن (و نفرین) شدند! این به دلیل آن بود که گناه کردند و تجاوز مى نمودند».
Passende visceral bestråling https://denmarkrx.com/cialis-super-active-uden-recept.html kan fremskynde udvikling af padder og forstyrre respons.
[2] بعضى از مفسران مى گویند، از آنجا که بسیارى از اهل کتاب افتخار مى کردند که فرزندان داود هستند، قرآن با این جمله اعلام مى کند که داود از کسانی که راه کفر و طغیان پیش گرفتند، متنفر بود. و برخی نیز مى گویند این آیه اشاره دارد به واقعه تاریخى که خشم این دو پیامبر بزرگ را برانگیخت که جمعى از بنى اسرائیل را نفرین کردند، اما داود در مورد ساکنان شهر ساحلى ایله که به اصحاب سبت معروف هستند و حضرت عیسى در مورد جمعى از پیروان خود که بعد از نزول مائده آسمانى باز هم راه انکار و مخالفت را پیش گرفتند لعن و نفرین نمودند. بالأخره آیه شریفه نشان مى دهد که این دو پیامبر بزرگ الهى آن قدر از عصیانگران قوم خود متنفر بودند که آنها را نفرین نمودند.[3]

خداوند تعالی در سوره دیگری از قرآن کریم می فرماید: «… آیا چنین نیست که هر زمان، پیامبرى چیزى بر خلاف هواى نفس شما آورد، در برابر او تکبر کردید (و از ایمان آوردن به او خوددارى نمودید) پس عده اى را تکذیب کرده و جمعى را به قتل رساندید؟!».[4]

هدف از ارسال رسل و انزال کتب آسمانى هدایت انسان به جایگاه واقعى و مقصدى است که براى آن آفریده شده است و هوس وگرایش هاى مادى و تعلقات دنیوى، نخستین مانع حرکت و استمرار و استقامت در مسیر هدایت و صراط مستقیم است و نسبت به بنی اسرائیل نیز مهم ترین عامل سرپیچى و بلکه مقابله و درگیرى آنها با انبیا هوى پرستى آنها است و لذا هرگاه پیامبرى حکمى برخلاف میل و هواى آنها بیان مى کرد، یا او را ترور شخصیت کرده و تکذیب مى کردند یا او را ترور فیزیکى کرده و به قتل مى رساندند.

در این زمینه از ابی عبیده جراح روایت شده: «به رسول خدا (صلی الله علیه و آله) عرضه داشتم کدام یک از مردم در قیامت عذابی سخت تر دارد؟ فرمود: مردی که پیامبری را بکشد و یا مردی را که امر به معروف و نهی از منکر می کند، به قتل برساند. آن گاه این آیه را تلاوت فرمود: «الذین یقتلون النبیین بغیر حق …».[5] سپس فرمود: ای اباعبیده٬ بنی اسرائیل در یک ساعت چهل و سه پیامبر را کشتند. عابدان بنی اسرائیل که این را دیدند٬ صد و دوازده نفر از آنان قیام نموده و کشندگان انبیا را امر به معروف و نهی از منکر کردند و بنی اسرائیل همه آنان را تا آخر روز به قتل رساندند.[6]


[1]. بقره، 67 تا 72؛ طباطبایی، محمد حسین، تفسير الميزان، مترجم: موسوى همدانى، سيد محمد باقر، ج 1، ص 302 و 303.

[2]. مائده، 78.

[3]. مكارم شيرازى ناصر، تفسير نمونه، ج 5، ص 43.

[4]. آل عمران، 21 و 22.

[5]. همان.

[6]. طبرسى، فضل بن حسن، مجمع البيان فى تفسير القرآن، تحقيق و مقدمه: بلاغی، محمد جواد، ج 2، ص 720.