بنیان گذار آیین اشو (راجنیش چاندرا موهان)

راجنیش چاندرا موهان در 11 دسامبر 1931م ( 19 آذر 1310)، در روستای کوچک و دورافتاده «کوچ وادا» در ایالت مادهیا پرادش هند بدنیا آمد.

اشو، بعد از گذراندن تحصیلات مقدماتی به دانشگاه سائوگر وارد شد و موفق به اخذ مدرک کارشناسی ارشد در رشته فلسفه از آن دانشکده شد. او حدود نه سال در دانشگاه جلال پور هند به آموزش فلسفه پرداخت. معروف است که اوشو در سن 21 سالگی تقریباً در سال 1953  م (حدود 1332) به درجه روشن ضمیری رسید .

وی در دوران تدریس در دانشگاه به اقصی نقاط هند سفر نمود و علاوه بر بررسی تمام آداب و رسوم مذهبی اقوام هندی و مطالعه در این زمینه، به ایراد سخنرانی هایی پرداخت.

او بیش از 35 سال به تعالیم آموزه های خود ادامه داد. در سال 1974 م (حدود 1353) کمون[1] خود را در شهر پون هندوستان بنا کرد.

البته اشو در دوران زندگیش به چندین نام شهرت یافت: راجا نام زمان کودکی، سپس نام خود را آچاریا راجنیش نهاد، بعد از حدود یازده سال به پیشنهاد یکی از دوستانش نام «با گوان شری راجنیش» را بر خود نهاد و از سپتامبر 1989 م ( شهریور 1368) بار دیگر به پیشنهاد دوستانش تغییر نام داد و عنوان اشو را برای خود انتخاب کرد [2].

اشو در سال 1981 م جهت درمان بیماری جسمی خود به کشور امریکا رفت و در آن‌جا حدود پنج سال اقامت کرد، در سال 1986 م (حدود 1360) به دلیل نقض قانون مهاجرت، دولت امریکا وی را پس از زندانی مجبور به بازگشت به هند کرد. اشو چهارسال بعد؛ یعنی در 19 ژانویه سال 1990م  (29 خرداد 1369) مرد.[3] [4]