بطلان وضو در وسط نماز

اگر انسان مرضى دارد كه بول او قطره قطره مى ريزد يا نمى تواند از بيرون آمدنِ غائط یا باد معده خوددارى كند؛ یا، از اول وقت نماز تا آخر وقت به مقدار وضو گرفتن و نماز خواندن مهلت پيدا مى كند و یا نمی کند.

در صورت اول: بايد نماز را در وقتى كه مهلت پيدا مى‏كند بخواند و اگر مهلت او به مقدار كارهاى واجب نماز است، بايد در وقتى كه مهلت دارد فقط كارهاى واجب نماز را به جا آورد و كارهاى مستحبّ آن مانند اذان و اقامه و قنوت را ترک نمايد.

اما در صورت دوم: اگر در بين نماز چند دفعه بول از او خارج مى‏شود، وضوى اوّل كافى است، ولى چنانچه در بين نماز چند مرتبه غائط یا باد معده از او خارج مى شود، اگر نتواند هيچ مقدار از نماز را با وضو بخواند، مى تواند چند نماز را با يک وضو بخواند، مگر اختياراً بول يا غائط كند يا چيز ديگرى كه وضو را باطل مى كند پيش آيد.[1]

اما اگر بتواند مقدارى از نماز را با وضو بخواند، اگر بخواهد بعد از هر دفعه وضو بگيرد سخت نيست، بايد ظرف آبى پهلوى خود بگذارد و هر وقت غائط از او خارج شد وضو بگيرد و بقيه نماز را بخواند،[2] اما اگر وضو گرفتن بعد از هر دفعه براى او سخت است، بايد براى هر نماز يک وضو بگيرد.[3]

كسى كه غائط پى در پى از او خارج مى شود، براى به جا آوردن سجده و تشهّد فراموش شده و نماز احتياط -كه بايد بعد از نماز انجام داد- در صورتى كه آنها را بعد از نماز فوراً به جا بياورد، وضو گرفتن لازم نيست.[4]