کپی شد
بزرگان حنبلیه
پیشرفت و رشد هر مذهب و فرقهای مرهون زحمات عالمان و دانشمندان آن است. در مذهب حنبلیه نیز دانشمندان و صاحبان تألیف، تأثیر پررنگی در رشد و پیشرفت آن داشتند؛ بر این اساس شایسته است در این بخش به برخی از عالمان تأثیرگذار آن مکتب اشاره شود:
- ابن اللحام علی بن محمد بن عباس بن شیبان، أبو الحسن علاء الدین ابن اللحام.[1]
- أبو حفص برمكی، عمر بن أحمد بن إبراهیم بن إسماعیل: فقیه حنبلی، اهل بغداد و مؤلف كتاب «المجموع» و «شرح بعض مسائل الكوسج» در فقه.[2]
- ابن عماد حنبلى، صاحب کتاب «شذرات الذهب».[3]
- عبدالله انصاری هروی، یکی از بزرگان شیوخ حنابله.[4]
- سلیمان بن عبد الوهاب؛ برادر سرکرده فرقه وهابیت.[5]
- امام ابو محمّد عبد اللّه بن على بغدادى حنبلى.[6]
- ابن قدامه حنبلى؛ صاحب كتاب «مغنى».[7]
- ابن بطّه حنبلى.[8]
- بربهارى حنبلى.[9]
- این تیمیه حنبلی.[10]
- ابو الحسن علی بن أبی علی بن محمد بن سالم تغلبی، فقیه اصولی ملقب به «سیف الدین الآمدی» حنبلی المذهب.[11]
- ابو الفرج ابن جوزى حنبلى صاحب «مناقب»[12] و «تذكرة الخواص». [13]
- زین الدّین عبد الرحمن بن أحمد دمشقی حنبلی؛ معروف به ابن رجب صاحب «طبقات حنبلیه».[14]
- ابن حزم اندلسى.[15]
- احمد مقدسى حنبلى كه از مشایخ ابن حجر عسقلانى، و اكابر فقهاء و محدثین است.[16]
- محمد بن عبدالوهاب؛ بنبانگذار وهابیت.[17]
[1]. زركلى، خير الدين، الأعلام قاموس تراجم لأشهر الرجال و النساء من العرب و المستعربين و المستشرقين، ج 5، ص 7.
[2]. همان، ص 40.
[3]. ، تاريخ علم كلام در ايران و جهان، ص 60.
[4]. کثیری، سید محمد، السلفية بين أهل السنة و الإمامية، ص 168.
[5]. همان، ص 352.
[6]. تاريخ علم كلام در ايران و جهان، ص 24.
[7]. سبحانی، جعفر، راهنماى حقيقت، ص 145.
[8]. مارتين مكدرموت، انديشههاى كلامى شيخ مفيد، ترجمه: آرام، احمد، ص 136؛ امینی، عبد الحسین، الغدير، ترجمه: جمعی از نویسندگان، ج 1، ص 176.
[9]. حسینی تهرانی، سید محمد حسین، امام شناسى، ج 7، ص 151.
[10]. همان، ج 9، ص 147و ج 5، ص 163.
[11]. سبحانی، جعفر، بحوث في الملل و النحل، ج 2، ص 353.
[12]. امام شناسى، ج 8، ص 97.
[13]. مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، ج 42، ص 11.
[14]. میر سید حامد حسین، عبقات الأنوار في إثبات إمامة الأئمة الأطهار، ج 19، ص 857؛ رضوانی، علی اصغر، شيعه شناسى و پاسخ به شبهات، ج 2، ص 605.
[15]. طاهری خرم آبادی، سید حسن، عدم تحريف قرآن، ص 77.
[16]. عبقات الأنوار في إثبات إمامة الأئمة الأطهار، ج 1، ص 99.
[17]. شيعه شناسى و پاسخ به شبهات، ج 2، ص 537.