برهان صدیقین

برهان صدیقین (که از نوع دوم برهان انٌی می باشد)، برهانی است که برای اثبات حق تعالی از خود ذات حق به ذات حق استدلال می شود و از چیزی غیر از حق تعالی بر ذات او استدلال نمی شود، با توجه به مفهوم واژۀ صدیق، شاید علت نامگذاری این برهان به صدیقین، یکی از موارد زیر باشد:

1. انسان های «صدیق» در مقام استشهاد بر ذات حق، از این روش استفاده می کنند.

2. این برهان محکم ترین و شریف ترین برهان است.^[1]

3. این روش وصول به حق، طریقۀ انبیای صدیق است و روش صدیقین که در مرتبۀ پس از انبیای الاهی قرار دارند، چنین است.