کپی شد
برداشتن کام نوزاد با تربت سید الشهدا (علیه السلام) و …
از جمله مستحباتى كه در برخی از روایات وارد شده و ائمه (ع) به آن فرمان دادهاند و در كتابهاى فقهى نيز به آن اشاره شده، باز كردن كام نوزاد است. مستحب است در آغاز زندگى نوزاد، كام او با تربت سيدالشهدا (ع) برداشته و متبرک شود، البته روايات در اين زمینه فراوان است؛ به عنوان مثال، شيخ حر عاملى بابى را با نام «استحباب الاستشفاء بتربة الحسين(ع) و التبرک بها و تقبيلها و تحنيك الاولاد…» گشوده و در آن، چهارده روايت نقل كرده است.[1] فقها نيز بر اساس این روايات، به استحباب برداشتن كام نوزادان با تربت سيدالشهدا(ع) فتوا دادهاند.
همچنین محقق حلى در مقام شمارش مستحبات مربوط به اولاد مىنويسد: «و تحنيكه بماء الفرات و تربة الحسين»؛ مستحب است كام نوزاد، با آب فرات و تربت سيدالشهدا (ع) برداشته شود.[2]
شيخ انصارى نيز يكى از مستحبات را تحنيک شمرده و مىنويسد: «مستحب است شستن نوزاد، گفتن اذان در گوش راست و اقامه در گوش چپ و برداشتن كام او با آب فرات و تربت سيدالشهدا (ع).[3]
در همین راستا به بعضی از روایات از قول معصومان (ع) اشاره می شود:
«عن الحسين بن ابى العلاء قال: سمعت اباعبدالله (ع) يقول: ُ حَنِّكُوا أَوْلَادَكُمْ بِتُرْبَةِ الْحُسَيْنِ (ع) فَإِنَّهَا أَمَانٌ،[4] حسين بن ابىعلا مىگويد: شنيدم امام صادق (ع) مىفرمود: كام فرزندانتان را با تربت سيدالشهدا (ع) برداريد؛ همانا موجب امان (از بدی ها) می شود.
در روایتی آمده است امیرالمومنین (ع) می‌فرمود: رسول خدا (ص) کام امام حسن و امام حسین(ع) را با خرما برداشت. شما هم کام بچه های خود را با خرما بردارید.[5]
امام صادق (ع) می‌فرمود:« کام بچه های خود را با آب فرات بردارید؛ چرا که دوستدار ما اهل بیت خواهد شد».
همچنین می‌فرمود: «کام نوزادان خود را با تربت امام حسین (ع) بردارید که باعث ایمنی او خواهد شد و اگر تربت نداشتید، با آب باران بردارید».
حضرت رضا (ع) می‌فرمود: «اگر تربت موجود نبود، کام نوزاد را با عسل بردارید».
در پایان گفتنی است که: در صورت نبود آب فرات، برداشتن کام نوزاد با آب شیرین به ویژه آب باران مستحب است و در صورتى كه جز آب شور، آب دیگرى نباشد آن را با اندكى خرما یا عسل آمیخته و كام نوزاد را با آن بردارند. [6]
همچنین تحنیک با خرما مستحب است.[7]
برخى گفتهاند: جمع بین روایات این است كه بازكردن كام نوزاد با آب فرات و در صورت نبود آن، با آب باران و در هر دو صورت با آمیختن اندكى تربت، شیرینى خرما و یا عسل مستحب است. كسى كه اینگونه عمل كند به تمامى روایات مربوط به تحنیک عمل كرده است.[8]
[1]. جامع احاديث الشيعه، باب 81 از ابواب زيارة النبى، ج 15، ص 223.
[2]. شرائع الاسلام، ج 2، ص 343.
[3]. كتاب نكاح، احكام اولاد.
[4]. جامع احاديث الشيعه، باب 81 از ابواب زيارة النبى، ج 15، ص 223؛ ج 14، باب 70 از ابواب المزار و ما يناسبه، ح 8؛ و ر.ک: كامل الزيارات، ص 278؛ تهذيب، ج 6، ص 74، ح 143.
[5]. آداب، سنن و روش رفتارى پيامبر گرامى اسلام (ص)، ص 85.
[8]. االحدائق الناضرة، ج ۲۵، ص ۳۹.