بداء در امامت

دانشمندان شیعه بر این مطلب اجماع دارند که خداوند به «بداء» در باره امامت توصیف نمى‌شود؛ یعنی در باره امامت هیچ‌گاه براى خداوند «بداء» حاصل نمى‌شود. شیعیان براى اثبات این مطلب روایاتى از خود آن بزرگواران نقل کرده‌اند که فرموده‌اند: «در هرچیزى ممکن است «بداء» حاصل شود؛ اما در نقل نبوت از پیامبر و امامت از امام و ایمان از مؤمنى که براى ایمان از او پیمان گرفته، هیچ‌گاه «بداء» حاصل نمى‌شود».

وقتى این‌چنین باشد پس ادعاى اسماعلیه نیز که بر آن اعتماد کرده و آن را دلیل بر ورود نص از جانب امام صادق (علیه‌السلام) گرفته‌اند، باطل مى‌شود.[1] هم‌چنین ادعای امامت سید محمد نیز باطل می‌باشد.[2]

 [1]. مفید، محمد بن محمد، الفصول المختاره، ص ۳۰۹‏.

[2] . برگرفته از مطالب سید محمد یزدانی.