بداء تشریعى

بخش دیگر بداء که در آن اختلافی وجود ندارد، بداء تشریعی است. در این بخش تنها به ذکر یک نمونه اکتفا می‌شود:

پيامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) مدت سيزده سال پس از بعثت در مكه و چند ماه بعد از هجرت در مدينه به امر خدا به سوى «بيت المقدس» نماز مى‏خواند، ولى بعد از آن، قبله تغيير يافت و مسلمانان مأمور شدند به سوى «كعبه» نماز بگزارند.[1]

خداوند، از ابتدا می‌دانست که قبله‌ جاوید مسلمانان، کعبه است نه بیت ‌المقدس؛ در نتیجه امر خداوند به تغییر قبله در راستای علم او است.[2]

 [1] . مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ‏1، ص 479 – 481.

[2] . حسینی شیرازی، سید محمد، تبیین القرآن، ج ۱، ص 33.