ایمان گرایی از دیدگاه مولوی

از جمله کسانی که تا اندازه ای ایمان گرایی افراطی دارند، “جلال الدین محمد مولوى” است. ایشان گرايش صرف به عقل و تكيه بر برهان را چون راه رفتن با پاى چوبين مى‏داند و عقل را پست تر از عشق و ايمان قرار می دهد. از ديدگاه وى، ايمان بر آمده از مفاهيم و براهين، هر دم در آستانه فروپاشى است.[1]