ایمان از دیدگاه اشاعره

در ميان متكلمان اسلامی درباره حقيقت ايمان، سه نظريه عمده وجود دارد که یکی از آنها نظریه اشاعره است:

از نظر «اشاعره» حقيقت ايمان عبارت است از: تصديق وجود خداوند عزوجل و پيامبران (ع) و امرها و نهى‏هاى او كه به وسيله‏ پيامبران بيان شده است، و نیز اقرار زبانى به همه‏ تصديق هاى قلبى؛ يعنى شهادت دادن به حقانيت واقعى آشكار شده و پذيرفتن آن واقعيت. اين حالت از يك طرف گونه‏اى تسليم و خضوع روانى است، (عقد القلب) و از طرف ديگر نوعى ارتباط فعالانه با موضوع تصديق و شهادت است.[1]