کپی شد
اهل حق و شارب (سبیل)
شارب گذاشتن بزرگترین مشخصه و ممیزۀ ظاهری این قوم است. در نزد این گروه زدن شارب گناهی بس بزرگ است؛ يعنى موى سبيل خود را نمىزنند، تا بلند شود و لب بالا را بپوشاند. آنان شارب را معرف مسلک حقيقت مىدانند، و معتقدند كه شاه ولايت على (ع) نيز شارب خود را نمىزده است؛ از اين جهت زدن شارب را گناهى بزرگ مىدانند.[1]
[1]. مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، ص 87، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ چهارم، مشهد، ۱۳۸۴ش.
مباحث مرتبط:
شارب در اهل حقفرم ثبت پیشنهادات و انتقادات
شما می توانید پیشنهادات و انتقادات خود را درباره این مدخل با ما درمیان بگذارید