امتحان حضرت عباس (علیه السّلام) در حماسه عاشورا

یکی از امتحانات سخت زندگی حضرت عباس (علیه السلام) حضور در حماسه عظیم عاشورا است. شاید بزرگ‌ترین آزمون آن‌حضرت در جریان حماسه کربلا بحث ولایت‌مداری وی نسبت به امام زمان و ولی امر خود بوده است. ولایت‌مدار کسی است که با وجود قابلیت‌های جنگاوری و برتر بودن از همگان و در اوج شجاعت در رزم و جنگ، اگر مقام ولایت و امامت به او دستور داد وارد جنگ نشو و فقط پرچم در دست بگیر، اطاعت محض کند. یا اگر بگوید، تنهای تنها وارد عرصه جنگ شو، باید مطیع باشد. یا اگر به او که در اوج شجاعت است بگوید لازم نیست به جنگی و فقط آب بیاور، باید اطاعت کند؛ لذا وقتی امام حسین (علیه السلام) به او دستور می‌دهد برای تشنگان خیمه‌ها آب بیاورد، اطاعت کامل کرده، عرصه جنگ را رها نموده، پا در رکاب به دل دشمن می‌زند، وارد شریعه فرات می‌شود و در جریان آوردن آب در نبردی ناجوانمردانه و نابرابر در اوج مظلومیت به شهادت می‌رسد.[1]

[1]. طریحی، فخرالدین، المنتخب فی جمع المراثی و الخطب، مصحح: نضال، علی، ص 307؛ مجلسى، محمد باقر، بحار الأنوار، محقق / مصحح: جمعى از محققان، ج 45، ص 41.