امتحان امام سجاد (زین العابدین) (علیه السّلام) در حادثه عاشورا

یکی از ابتلائات و امتحانات بسیار سخت و طاقت فرسای زندگی امام سجاد (علیه السلام)؛ واقعه جانسوز کربلا است. آن جضرت در این واقعه جانگداز شاهد صحنه هایی بود که کمتر کسی طاقت دیدن و تحمل آن را دارد.

در جریان حادثه عاشورا در کربلا هنگامى كه تمام ياران امام حسين (علیه السلام) به شهادت رسيدند، امام سجاد (علیه السلام) صداى استغاثهٔ پدر را شنيد و با وجود بيمارى شديدى كه داشت از بستر برخاست، به عصا تكيه داد و مصمّم بود امام و رهبر خود را يارى كند، ولى نگاه سيدالشهدا (علیه السلام) به او افتاد و با صدای بلند فرمود: «خواهرم؛ ام كلثوم! مگذار پسرم به ميدان بيايد، مبادا زمين از نسل آل محمد (صلّی الله علیه و آله) خالى شود!». از اين رو ام كلثوم، آن حضرت را به بستر بازگرداند.[1]

هنگامى كه خيمه هاى امام حسين (علیه السلام) به آتش كشيده شد، حضرت زينب (سلام الله علیها) نزد امام سجاد (علیه السلام) آمد و عرض كرد: اى يادگار گذشتگان و پناه باقى ماندگان، وظيفه ما چىست؟ او فرمود: «عليكنّ بالفرار»؛ «بر شما باد كه فرار كنيد». تمام بانوان و كودكان در حالى كه گريان بودند و فرياد مى زدند محلّ اقامت را ترک كردند، ولى زينب (سلام الله علیها) باقى ماند و كنار بستر امام  به آن حضرت مى نگريست و امام بر اثر شدت بيمارى قادر به بيرون رفتن نبود.[2]

نکته قابل ذکر این است که امام سجاد (علیه السلام) در همین حال وظایف امامت را به بهترین نحو انجام داد و از  این امتحان بزرگ سربلند بیرون آمد.

[1]. خوارزمى، موفق بن احمد، مقتل الحسين (عليه السلام)، ج 2، ص 36.‏

[2]. بيضون، لبيب، ‏موسوعة كربلاء، ج 2، ص 230؛ به نقل از برنامه نرم افزار سیره معصومین (علیهم السلام).‏