اقدامات مهم ابو دجانه

ابودجانه جنگ بدر و أحد را درک کرد و در احد سخت جنگید، تا جایی که رسول الله (صلّى الله عليه و آله) در آن روز شمشیری به وی اعطاء نمود و او هم حق شمشیر را ادا کرد. ابودجانه موقع جنگ در مقابل دشمن با تبختر راه می‌رفت؛ لذا پیامبر اکرم فرمود: این نحو راه رفتن را خداوند دشمن می‌دارد، مگر در این حالت (جنگ).[1] وی سرش را با دستار قرمز می‌بست، که برای او نشانه شجاعت بود. او جنگ يمامه را درک کرد. گفته شده او بی‌باکانه بر بنى حنيفة حمله برده و وارد باغ شد و پایش شکست و همین‌طور می‌جنگید تا این‌که کشته شد. هم‌چنین گفته شده که وی زنده بود تا در جنگ صفین در کنار علی (علیه السلام) کشته شد، البته قول اول صحیح‌تر است.

اما روایتی که حرز را به ابو دجانه منسوب می‌کند (و به حرز ابو دجانه شهرت دارد) سندش ضعیف است.[2]

[1]. إن هذه لمشية يبغضها الله، إلا في هذا الموطن.

[2]. ابن کثیر دمشقی، اسماعيل بن عمر، البداية و النهاية، ج ‏6، ص 337.