افکار و عقاید انجمن حجتیه

بعضی از افکار و عقاید انجمن حجتیه که از منابع مربوط جمع آوری شده است به شرح زیر می باشد:

1. با توجه به تبصره 2 از ماده دوم که در سال 1335 تدوین و تصویب شد به هیچ وجه انجمن در امور سیاسی مداخله نخواهد داشت؛ چون دخالت در سیاست زیبنده پیشوایان دینی نیست.

2. شیخ محمود حلبی (رئیس انجمن) تأکید می کرد که دشمن اصلی اسلام بهائیت است و امروز تکلیف شرعی و دینی همه ما آن است که با بهائیت مبارزه کنیم.[1]

3. قبل از قیام امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) هر پرچمی که بلند شود در ضلالت است و به شکست می انجامد، پس باید منتظر بود تا خود حضرت بیایند.[2]

4. تشکیل حکومت خالص در زمان امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) امکان پذیر است.[3] ، [4]

6. جهاد در دوران غیبت معنا ندارد، گفتار شیخ محمود حلبی: شیعه می گوید: در عصر غیبت امام زمان (عج الله تعالی فرجه الشریف) جهاد نیست، چون این مطلب که (حاکم اسلامی باید معصوم باشد)، مصداق پیدا نکرده است.[5]

7. تقیه را در مقابل مبارزه قرار می دادند و معتقد بودند که مبارزه هدر دادن نیروها است.[6]

8. در عصر غیبت تمام مسئولیت ها و وظایف یک انسان مسلمان، انتظار است و ندیدن امام معصوم از بزرگ ترین مصیبت ها است.

9. فلسفه را نوعی بدعت و ورود فلسفه یونان به اسلام را از طرح های استعماری می دانند.[7]

10. هر گونه مبارزه با استعمار و استبداد نه تنها سودی ندارد، بلکه مایه نیرومندی و پیشرفت بهائی ها خواهد شد، و پیوسته این اندیشه را پراکنده می ساختند که مبارزه با زورمندان و قدرت های جهانی ویژه حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است و قرآن با صدای رسا اعلام می دارد[8] که خود را به دست خویش هلاک نکنید.[9]

11. خود را از علما و فقها، اسلام شناس تر، آگاه تر، عالم تر و دلسوزتر برای اسلام می دانستند.[10]

12. آنها قائل بودند که رهبر و ولی و حاکم جامعه فقط باید معصوم باشد، عدالت تنها کافی نیست، عصمت هم می خواهد.[11] ، [12]