کپی شد
استفاده از خواب برای حقانیت جریان احمد الحسن
هیچ شکی در وجود رؤیای صادقه ]خواب راستین[ نیست و آن حجتی شرعی است که در قرآن هم بارها از آن یاد شده است؛ مانند خواب حضرت ابراهیم (علیه السلام)، حضرت یوسف (علیه السلام) و خواب‌های پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله).
البته در وجود خواب‌های شیطانی و دروغین هم شکی نیست. خواب هایی که به آٔنان اضغاث احلام (خواب‌های بیهوده و باطل) گفته می‌شود.
مرحوم کلینی به سند صحیح از امام صادق (علیه السلام) گزارش کرده است: «خواب ]دیدن[ سه گونه است: مژده‌ای از طرف خدا برای مؤمن، ناراحتی‌هایی از شیطان و خواب‌های بیهوده».[1]
همچنین نقل کرده که ابوبصیر از امام صادق (علیه السلام) پرسید: فدایتان گردم، آیا خواب راستین و دروغین هر دو از یک ناحیه هستند؟ امام فرمودند: «راست گفتی، اما خواب دروغ پریشان، خوابی است که شخص آن را در ابتدای شب و هنگامی که تحت تسلط سرگشان گناهکار ] از جن و انس[ است، می‌بیند و این خوابی است که در خیال آدمی مجسم شده و دروغ و پریشان است که خیری در آن نیست؛ امّا خواب راستین، خوابی است که شخص آن را بعد از گذشت دوسوم شب و زمان آمدن (هبوط) ملائکه ]به زمین [می‌بیند و این هنگام قبل از سحر است. پس این خواب، خوابی درست است که اگر خدا خواهد تخلّف نمی‌پذیرد، مگر آن شخص، جنب باشد یا بدون طهارت خوابیده و خداوند بلند مرتبه را آن‌گونه که باید یاد نکرده باشد؛ پس چنین خوابی پریشان بوده و برای بیننده خواب، دیر تعبیر می‌شود.[2]
با توجه به این حدیث، معلوم می‌شود که زمان و حالت خود شخص نیز در راست بودن یا نبودن خواب، تأثیر دارد.
از امام صادق (علیه السلام) روایت شده که به مفضل بن عمر فرمودند: «ای مفضل در خوابها اندیشه کن که خداوند چگونه امر را در آنها تدبیر کرده، راست و دروغ آن را به هم آمیخته است. اگر قرار بود که همه خوابها راستین باشند، پس همه مردم پیامبر بودند و اگر قرار بود که همه آنها دروغ باشند، در این صورت سودی نداشته و بی‌فایده بودند. پس گاهی راست هستند و مردم از آنها بهره می‌برند، به سوی مصلحتی هدایت می‌شوند و یا از ضرری دور می‌شوند و بسیاری از اوقات هم خواب، دروغین است تا مردم بیش از حد به آن اعتماد نکنند.[3]
احمد دجال در پایان سخنانش گفته است:
روایات متواتر دلالت دارند که برخی از خوابها راستین و برخی دروغین هستند و نیز دلالت دارند که در تمام احکام شرعی باید به اهل عصمت رجوع کرد.
تا وقتی که نمی‌دانیم کدام خواب راستین و کدام دروغین است، پس نمی توانیم یقین کنیم که فلان خواب راستین است تا بدان عمل کنیم.
در جواب باید گفت: از آنجا که روایات متواتری از اهل بیت داریم، مبنی بر اینکه خواب در اثبات احکام شرعی حجت نیست و نباید بدان عمل کرد، پس در مسائل اعتقادی حتماً و به طریق اولی حجت نیست.
اما اینکه پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمودند : «هر کس مرا در خواب ببیند، حتما مرا دیده، چون شیطان نمی تواند به صورت من یا اوصیا من و شیعیان آنان در آید» و «رؤیای صادقه ]خواب راستین[ بخشی از هفتاد بخش نبوت است».[4]
پاسخ نخست آنکه: آری! شیطان نمی تواند به صورت معصومان (علیهم السلام) در آید؛ اما می تواند به صورتی دلخواه جلوه کرده و به شخص بگوید من فلان معصوم یا فلان مؤمن هستم!
پس شخصی که خواب می بیند باید بداند آیا آنچه در خواب دیده با صورت واقعی پیامبر (صلی الله علیه و آله) یا معصومان (علیهم السلام) همسان بوده است یا نه؟ و این در صورتی است که فردی که خواب می بیند، ویژگی های واقعی چهره امام معصوم (علیه السلام) را بداند ]مثلا شخصی را در خواب می بیند با صورت تراشیده و سبیل بلند و بگوید من امام یا پیامبر هستم! حال آنکه قطعاً معصومان (علیهم السلام) به این شمایل نبوده اند[. از همین رو ممکن است با توجه به احادیث و روایات، جزئیاتی از سیمای پیامبر (صلی الله علیه و آله)، امیرالمؤمنین (علیه السلام) و امام زمان (علیه السلام) را دریابیم، اما این امر در باره دیگر ائمه کمی سخت است.
بعلاوه همه اینها با چشم پوشی از شخصیت فردی است که خواب دیده است؛ آیا او اصلا در شأنی هست که امام را در خواب ببیند یا خیر؟!
پاسخ دوم آنکه: حتی اگر تمام شرایط خواب صحیح وجود داشته باشد و قطعا خواب، راستین باشد، باز هم در مسائل شرعی و اعتقادی نمی توان از آن استفاده کرد؛ دلیل آن وجود روایات بسیار زیادی است که دلالت بر عدم تأثیر خواب در مسائل شرعی و اعتقادی است.
بیشترین و بالاترین فایده خواب واقعی، امیدوار شدن و به فال نیک گرفتن است. به همین دلیلاست که پیامبر، خواب های خوب را «مژده» نامیده اند.
از امام رضا (علیه السلام) روایت شده است: پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) صبح هنگام به یاران خود فرمودند آیا مژده ای هست؟ و منظورش خواب بود.[5] بنابراین از راه خواب نمی توان این دجال (احمد الحسن) و غیر او را شناخت. چون این مسائل، مربوط به عقاید هستند و در مسائل اعتقادی به هیچ وجه نمی شود به خواب و …، استناد و اعتماد کرد. اگر گفته شود سیره و روش امامان، عالمان دینی و مؤمنان این بوده که به خواب توجه کرده و به آن ترتیب اثر می داده اند، پاسخ آن است که در روایات، ویژگی‌هایی برای رؤیای صادقه و نیز ویژگی‌هایی برای کسی که رؤیای صادقه می‌بیند، شمرده شده تا بتوان آنها را از خواب‌های بیهوده و شیطانی تشخیص داد.
اما همه این ها، برای مسائل کوچک و معمولی؛ مانند پیداشدن گمشده، کمک به فقیر و … است، نه در احکام و عقاید.
پس اگر چنین خواب‌هایی هم وجود داشته باشد، به هیچ وجه نمی تواند دلیل بر صحت ادعای این دجال باشد، چه رسد به بیعت با او و فدا کردن جان و مال در راه او!
اما دجال به خاطر این سخن که من گفته ام: «دیدن امام معصوم (علیه السلام) در خواب، چیزی بیشتر از ظن و
گمان را اثبات نمی کند»؛ به من انتقاد کرده و در سایتش در پاسخ به سؤالی چنین نوشته است:
هنگامی که در شبکه سحر، درباره خواب از شیخ علی کورانی سؤال شد، در جواب گفت که او به ظن و گمان تکیه نمی کند؛ پس ظاهرا نزد شیخ علی کورانی، دیدن معصوم (علیه السلام) در خواب، در بهترین حالت فقط اثبات ظن و گمان می کند! سبحان الله! اینان هدفشان پیدا کردن حقیقت نیست، بلکه تلاش دارند به هر روشی که شده فقط مرا تکذیب کنند. … با وجود اینکه مسئله امام مهدی (علیه السلام) به شدت با خواب ارتباط دارد …، با این حال سعی دارند به هر روشی که شده این دلیل بزرگ ملکوتی را باطل کنند، همان خوابی که قرآن و معصومان آن را تأیید کرده و به آن اعتماد کرده اند.[6]
این دجال بدعت گذار، عمدتا بین دوچیز خلط کرده است: خوابی که معصوم (علیه السلام) ببیند و خوابی که در آن معصوم (علیه السلام) ]بر فرض اینکه خود معصوم (علیه السلام) هم باشد[ دیده شود!
خوابی که معصوم (علیه السلام) ببیند، قطعا حجت شرعی ]و یکی از انواع وحی[ است و این خوابی است که در قرآن به آن اعتماد شده است.[7]
اگر قرار باشد هر خوابی صحیح و دلیل ملکوتی باشد، پس خود این دجال بدعت‌گذار هم باید دعوتش را لغو کند و دکانی را که باز کرده تعطیل نماید، چون عده‌ای خود او را در خواب به صورت شیطانی دیده اند که لباس قرمزرنگ پوشیده است![8]
[1] . کلینی، کافی، ج 8، ص 90.
[2] . همان، ص 91.
[3] . امام صادق، توحيد المفضل، ص 84 و 85 .
[4] . صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 585.
[5] . کلینی، کافی ، ج 8، ص 90.
[6] . هنگامى كه با او به مقام سعى و كوشش رسيد، گفت: «پسرم! من در خواب ديدم كه تو را ذبح مىكنم، نظر تو چيست؟» گفت «پدرم! هر چه دستور دارى اجرا كن، به خواست خدا مرا از صابران خواهى يافت، صافات، 2.
[7] . صافات، 2.
[8] . ر ک: کورانی، علی، دجال بصره، ص 59 -62.