اسامی، القاب و کنیه امام صادق (علیه السلام)

جعفر بن محمد بن علی بن الحسین بن علی بن ابی طالب (ع)، ششمین امام شیعیان، و پنجمین امام از نسل امیر المؤمنین (ع) کنیه او ابو عبد الله و لقب مشهورش «صادق» است. لقب‌های دیگری نیز دارد، از آن جمله صابر، طاهر، و فاضل. اما چون فقها و محدثان معاصر او که شیعه وی هم نبوده اند، حضرتش را به درستی حدیث و راست‌گویی در نقل روایت بدین لقب ستوده اند، لقب صادق شهرت یافته است[1] و گرنه امامی را که منصوب از طرف خدا و منصوص از جانب امامان پیش از اوست، راست‌گو گفتن آفتاب را به روشن وصف کردن است.

ابن بابويه و قطب راوندى روايت کرده‏اند: از حضرت امام زين العابدين (ع) پرسيدند که امام بعد از تو کيست؟

فرمود: محمّد باقر که علم را بسیار مى‏شکافد.

پرسيدند که: بعد از او امام که خواهد بود؟

فرمود: جعفر که نام او نزد اهل آسمان‏ها صادق است.

گفتند: چرا به خصوص او را صادق مى‏نامند در حالی که همه شما صادق و راستگوييد؟

فرمود که: خبر داد مرا پدرم از پدرش رسول خدا (ص) که آن حضرت فرمود:

چون متولّد شود فرزند من جعفر بن محمّد بن علىّ بن الحسين (ع) او را صادق بناميد، زيرا که پنجم از فرزندان او جعفر نام خواهد داشت و دعوى امامت خواهد کرد به دروغ از روى افتراء، و او نزد خدا جعفر کذّاب افترا کننده بر خدا است، پس حضرت امام زين العابدين (ع) گريست و فرمود: گويا مى‏بينم که جعفر کذّاب خلیفه جائر وقت را بر تفتيش و تفحّص امام پنهان برانگیخته است (يعنى صاحب الزّمان (عج)).[2]