اساتید شیخ مفید

تعداد اساتید شیخ مفید را در منابع مختلف از جمله؛ مستدرک الوسایل، مقدمه بحار و مقدمه تهذیب متعدد ذکر کرده‌اند.

در این جا به گزارشی از مرحوم سید محسن امین و آنچه در مقدمه کتاب امالی شیخ مفید آمده است اکتفا می شود. گفتنی است شیخ مفید پس از آن که همراه پدر به بغداد رفت، به فراگیری علم روی آورد. و از همان اوان کودکی و نوجوانی تحت تعلیم اساتید بزرگی قرار گرفت.

اساتید ایشان در علم کلام عبارتند از: ابویاسر طاهر از متکلمان امامیه، مظفر بن محمد بن احمد بلخی خراسانی از متکلمان امامیه، حسین بن علی بن ابراهیم بصری بغدادی معتزلی حنفی معروف به «جُعَل» از متکلمان معتزله و ابوالحسن علی بن عیسی بن علی بن عبدالله الرمانی البغدادی از متکلمان معتزله.[1]

دیگر اساتید وی عبارتند از:

1. ابو محمد بن عبدالله ابی شیخ.

2. ابوالحسین احمد بن حسین بن اسامه بصری.

3. ابوالحسن احمد بن محمد جرجوائی.

4. ابو علی احمد بن محمد صولی.

5. ابوالحسن احمد بن محمد بن حسن بن ولید قمی.

6. ابو غالب احمد بن محمد بن سلیمان زراری.

7. ابوالقاسم اسماعیل بن محمد انباری کاتب.

8. ابوالقاسم جعفر بن محمد بن قولویه.

9. ابو محمد حسن بن حمزه علوی حسینی طبری شریف.

10. ابوعلی حسن بن عبدالله قطان.

11. ابو علی حسن بن علی بن فضل رازی.

12. ابو عبدالله حسین بن احمد بن مغیره.

13. ابوالطیب حسین بن علی بن محمد تمّار عونی.

14. ابو محمد عبدالله بن محمد ابهری.

15. ابو عمرو عثمان بن احمد دقاق.

16. ابوالحسن علی بن احمد بن ابراهیم الکاتب.

17. ابوالحسن علی بن بلال مهلبی.

18. ابوالحسن علی بن خالد مراغی قلانسی.

19. ابوالحسن علی بن مالک نحونی.

20. ابوالحسن علی بن محمد بصری بزاز.

21. ابوالحسن علی بن محمد بن حبیش کاتب.

22. ابوالحسن علی بن محمد خالد میثمی.

23. ابوالحسن علی بن محمد بن زبیر کوفی قرشی.

24. ابو جعفر عمر بن محمد بن علی صیرفی (ابن زیات).

25. ابوالحسن محمد بن جعفر بن محمد کوفی نحوی تمیمی.

26. ابو عبدالله محمد بن حسن جوانی.

27. ابو نصر محمد بن الحسین البصیر مقرسی.

28. ابو عبدالله محمد بن داود حتمی.

29. ابو جعفر محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی معروف به شیخ صدوق.

30. ابو جعفر محمد بن عمر زیات.

31. ابوبکر محمد بن عمر بن محمد بن سالم بن براء تمیمی بغدادی (جعابی).

32. ابوعبدالله محمد بن عمران مرزبانی.

33. ابو عبدالله محمد بن محمد بن طاهر شریف.

34. ابوالحسن محمد بن مظفر بزاز.

35. ابوالحسن محمد بن مظفر وراق.

36. احمد بن ابراهیم بن ابی رافع صمیری.

37. ابو محمد احمد بن محمد بن عیسی علوی زاهد شریف.

38. ابو احمد اسماعیل بن یحیی علبسی.

39. جعفر بن حسین مؤمن.

40. ابو محمد حسن بن محمد عطشی.

41. ابو محمد حسن بن محمد بن یحیی بن شریف.

42. ابو عبدالله حسین بن احمد بن موسی بن هدیة.

43. ابو عبدالله حسین بن علی بن شیبان قزوینی.

44. ابوالحسن زید بن محمد بن جعفر سلمی.

45. عبدالله بن جعفر بن محمد بن امین بزاز.

46. ابوالقاسم علی بن محمد رفا.

47. ابوبکر عمر بن محمد بن سالم بن براء (ابن جعابی).

48. ابوبکر محمد بن احمد شافعی.

49. ابوالطیب محمد بن احمد القمی.

50. ابو علی محمد بن احمد بن جنید کاتب اسکافی.

51. ابوالحسن محمد بن احمد بن داود بن علی قمی.

52. محمد بن احمد بن عبدالله بن قضاعة صفوانی.

53. محمد بن احمد بن عبیدالله منصوری.

54. ابو جعفر محمد بن حسین بزوفری.

55. ابو نصر محمد بن حسین خلال.

56. محمد بن سهل بن احمد دیباجی.

57. ابو عبدالله محمد بن علی بن ریاح قرشی و ابو عبدالله بن ابی رافع کاتب.[2]