اساتید شیخ صدوق

شخصیت های نامداری که شیخ صدوق از محضرشان بهره علمی برده، در منطقه جغرافیایی خاصی به سر نمی برده اند. آنها بنا به اقتضای شرایط سیاسی یا فرهنگی و یا …، هرکدام در یکی از نقاط جهان اسلام اقامت داشتند[1] و گوشه ای از جغرافیای پهناور عالم اسلام را به نور افکار و آرای فقهی خود روشنی می بخشیدند؛ از این رو به درستی، استادان او را نمی توان شمارش کرد، ولی بعضی از علما گفته اند: تعداد استادان شیخ صدوق، 252 تن بوده است.[2] افزون بر آنان، شیخ از هفتاد عالم دیگر نیز حدیث نقل کرده است.[3] [4]

از اساتید بزرگ او می توان این افراد را نام برد:

1. پدر بزرگوارش على بن حسين بن موسى بن بابويه قمى.

2. محمد بن حسن بن احمد بن وليد.

3. حمزة بن محمد بن احمد بن جعفر بن محمد بن زيد بن ‏على بن الحسین (عليهما السلام).

4. ابوالحسن، محمد بن قاسم.

5. ابومحمد، قاسم بن محمد استرآبادى.

6. ابومحمد، عبدوس بن على بن عباس گرگانى.

7. محمد بن على استرآبادى.[5]