اساتید سیر و سلوک معنوی میرزا مهدی اصفهانی در عتبات

مرحوم میرزا بنا به توصیه مرحوم آیت الله حاج آقا رحیم ارباب اصفهانی، از آغاز ورود به عراق، با مرحوم آیت الله العظمی، سید اسماعیل صدر (م: 1338 ق) ارتباط می‌یابد، و از مراتب علمی و سلوک روحی وی بهره‌مند می‌گردد. بدین‌گونه به جز تحصیل علوم معارف، با مبانی معنوی و عوالم روحانی نیز آشنا می شود، و با راهنمایی مرحوم صدر – که خود از علمای عاملین بوده است – مراحلی از سیر و سلوک را می پیماید.

در همین دوره، پس از آشنایی با مبانی سیر و سلوک شرعی مرحوم صدر با بزرگان دیگری مانند سید احمد کربلائی (م:1332 ق)[1]، و شیخ محمد بهاری همدانی (م:1311ق) بودند –و سید علی قاضی و سید جمال الدین گلپایگانی[2]، مـأنوس می شود و استفاده روحی و روحانی می برد.[3]

[1] . این عالم اخلاقی جلیل، از سادات موسوی و طهرانی الاصل است، و متولد کربلا، و سالها ساکن نجف اشرف بوده است و با علامه شیخ آقا بزرگ تهرانی همسایه بوده اند. مدفن وی نیز نجف است، آقابزرگ تهرانی، محمد محسن، «طبقات اعلام الشیعة نقباء البشر في القرن الرابع عشر، محقق:طباطبایی، عبد العزیز و طباطبایی بهبهانی، محمد، نقباء البشر»، ج 1، ص 87-88.

[2]. این دو بزرگوار نیز از شاگردان برجسته ملا حسینقلی همدانی بوده اند و از محضر او بهره برده اند.

[3]. حکیمی، محمد رضا، مکتب تفکیک، ص 213.