کپی شد
اساتید سید رضی
سید رضی در بیست سالگی از تحصیل بی‌نیاز گشت و خود در صف استادان و محققان نامدار قرار گرفت.
وی از محضر بزرگانی تلمّذ نمود که در ذیل به اسامی ایشان اشاره می‌شود:
- ابواسحاق ابراهیم بن احمد طبری (متوفی 393 قمری) فقیه، ادیب و نویسنده زبردست كه سید رضی قرآن را در دوران كودكی نزد وی آموخت.
- ابومحمد هارون تلعكبری (متوفی 385 قمری) فقیهی جلیل‌القدر و صاحب كتاب جوامع در علوم دین.
- ابو علی حسن بن احمد فارسی، (متوفی 377 قمری) نام‌آور دانش و ادب و پیشوای علم نحو در عصر خود.
- عبدالرحیم بن محمد معروف به ابن نباته (متوفی 374 قمری) از خطبای بلندآوازه و نامدار شیعه، مشهور به خطیب مصری. سید رضی مقداری از فنون شعر را از وی آموخت.
- ابوسعید سیرافی (متوفی 368 قمری) دانشمند بزرگ و نحوی معروف كه مسند قضاوت بغداد را به‌عهده داشت.[1]
- قاضی عبدالجبار بغدادی، متخصص علم حدیث و ادبیات.
- ابومحمد عبدالله بن محمد اسدی اكفانی (متوفی 405 قمری) عالم فاضل و پرهیزكار و مسندنشین قضاوت در بغداد.
- ابوالفتح عثمان بن جنّی (متوفی 392 قمری) ادیب ماهر در علم نحو و صرف.
- ابوالحسن علی بن عیسی (متوفی 420 قمری) شعرشناس و پیشوای علم لغت و ادبیات.
- ابوحفص عمر بن ابراهیم بن احمد الكنانی، محدّث ثقه كه سید رضی از او حدیث فرا گرفت.
- ابوالقاسم عیسی بن علی بن عیسی بن داوود بن جرّاح (متوفی 350 قمری) لغت‌شناس و محدث بزرگ و مورد اعتماد.
- ابوعبدالله مرزبانی (متوفی 384 قمری) محدث نامدار و صاحب چندین كتاب حدیث و مورد اعتماد شیخ صدوق (رحمه الله علیه).
- ابوبكر محمد بن موسی خوارزمی (متوفی 403 قمری) فقیهی سترگ و استاد حدیث كه سید رضی و دیگران از وی فقه آموختند.
- ابوعبدالله محمد بن محمد بن نعمان مشهور به شیخ مفید (متوفی 413 قمری)، از دانشمندان كم‌مانند عالم اسلام.[2]
[1]. صفدی، صلاح الدین خلیل بن أیبک، الوافی بالوفیات، ج 2، ص 375.