ارتباط معنای اصطلاحی توریه با معنای لغوی آن

ارتباط معنای اصطلاحی توریه با معنای لغوی آن این است که در معنای لغوی توریه دو عنصر ذکر شده است: یکی پوشانیدن و پنهان کردن یک چیز،[1] و دیگری اظهار غیر آن.[2] در معنای اصطلاحی توریه نیز از این دو عنصر استفاده شده است: لفظی گفته شود که دو معنای دور و نزدیک دارد، ولی متکلم معنای دور را که مراد اصلی وی -با اعتماد به قرینه ای پنهانی- است می‌پوشاند و پنهان می‌کند، ولی معنای نزدیک را اظهار می‌کند به گونه ای که مخاطب فکر می‌کند مراد اصلی وی همین معنای ظاهری و نزدیک است.[3]

[1]. ابن دريد، محمد بن حسن، جمهرة اللغة، ج 2، ص 809؛ فراهيدى، خليل بن احمد، كتاب العين‏، ج 8، ص 301.

[2]. ازهرى، محمد بن احمد، تهذيب اللغة، ج ‏15، ص 219؛ جوهرى، اسماعیل بن حماد‌، الصحاح – تاج اللغة و صحاح العربیة، محقق: عطار، احمد عبدالغفور، ج ‏6، ص 2523.

[3]. تفتازانی، سعدالدین، شرح المختصر، محقق: الصعیدی، عبدالمتعال، ج 2، ص 150؛ طريحى، فخرالدين بن محمد، مجمع البحرين، محقق/ مصحح: حسينى اشكورى، احمد، ج 1، ص 436.