ارتباط معنای اصطلاحی تقیه با معنای لغوی آن

همان طور که در بحث معنای لغوی تقیه اشاره شده است، چند تعریف بسیار نزدیک به هم برای آن ذکر شده که عبارتند از:«تقیه به معنای؛ پرهیز، نگاه داری و پنهان کردن است».[1] «تقیه به معنای؛ حفظ و نگهداری چیزی از آنچه که برای آن ضرر داشته و موجب آزار آن چیز باشد».[2] «تقیه به معنای؛ صیانت، خودنگهداری و محافظت از خویش است».[3] برخی از فقیهان گفته اند: « تقیه به معنای صيانت، حفظ و نگهداری از ضرر است.[4]

در معنای اصطلاحی تقیه گفته شده تقیه عبارت است از: «مخفی کردن حق از دیگران یا اظهار خلاف آن به جهت مصلحتی که مهم‌تر از مصلحت اظهار آن باشد».[5]

همچنین در معنای اصطلاحی تقیه گفته شده: «تقیه؛ یعنی مخفی نمودن حق و پوشاندن اعتقاد در آن و (همچنین) کتمان و پوشانیدن (اعتقاد) در برابر مخالفان و ترک اظهار حق در برابر آنها؛ به دلیل دفع ضررها و خطرهایی که به واسطه اظهار عقاید حق، در دین و دنیای انسان ممکن است به وجود آید.[6]

با در نظر گرفتن معنای لغوی تقیه که همان «نگهداری، صیانت و محافظت» است و همچنین معنای اصطلاحی تقیه؛ یعنی «کتمان حق و اعتقاد برای حفظ جان و مال و ناموس انسان»، می توان گفت: ارتباط معنای اصطلاحی تقیه با معنای لغوی آن در «صیانت و نگهداری» است. در معنای لغوی تقیه، بحث حفظ، نگهداری و صیانت مطرح است و در معنای اصطلاحی نیز نتیجه تقیه، حفظ جان و مال و ناموس انسان است. لذا این دو از این جهت در ارتباط هستند.

[1]. ابن منظور، محمد بن مكرم، لسان العرب، ج 15، ص 402.

[2]. راغب اصفهانى، حسين بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص 881.‏

[3]. ابن اثير، مبارك بن محمد، النهاية في غريب الحديث و الأثر، محقق / مصحح: طناحى، محمود محمد و زاوى، طاهر احمد، ج 5، ص 217‏.
Lodge-reaktioner scorer abstrakt af deres asiatiske, som vist og beskrevet i klyngerne. https://denmarkrx.com/cialis-soft-uden-recept.html

[4]. خويى، سيد ابو القاسم موسوى‌، التنقیح فی شرح العروة الوثقی، مقرِّر: غروى‌، ميرزا على، ج 4، ص 253.

[5]. «مقاله مبانی فقهی تقيه مداراتی» تألیف «سيد محمد يعقوب موسوی «سنگلاخی» سایت مرکز فقهی ائمه اطهار (علیهم السلام)؛ صفری، نعمت الله، نقش تقيه در استنباط، ص 51.

[6]. مفيد، محمد بن محمد، تصحيح اعتقادات الإمامية، محقق / مصحح: درگاهى، حسين‏، ص 137.