searchicon

کپی شد

ارتباط معنای اصطلاحی با معنای لغوی مباهله

با نگاهی به معنای لغوی و اصطلاحی مباهله، می‌توان به ارتباط این دو معنا با یک دیگر پی برد. همان طور که در کتب لغت آمده است: مباهله در لغت؛ به معنای لعن، نفرین[1] و رها کردن و قيد و بند را از چيزى برداشتن[2] و در اصطلاح نیز به معناى نفرين کردن دو نفر یا دو گروه از دینداران در یک مسئله دینی و مذهبی نسبت به يک ديگر است.[3]

با توجه به اینکه در هر دو معنای لغوی و اصطلاحی معنای لعن و نفرین لحاظ می شود، هر دو در یک راستا بوده و در ارتباط با یک دیگر هستند با این تفاوت که معنای لغوی اعم از معنای اصطلاحی و شرعی است؛ زیرا معنای لغوی اعم از اختلافات و منازعات دینی و مذهبى و غیر آن است.


[1]. ابن منظور، محمد بن مكرم‏، لسان العرب، ج 11، ص 71.

[2]. راغب اصفهانى، حسين بن محمد، المفردات فی غريب القرآن، تحقیق: صفوان عدنان، داود، ص 149؛ «من فسّر الابتهال باللعن فلأجل أنّ الاسترسال في هذا المكان لأجل اللعن».

[3]. مکارم شیرازی، ناصر، تفسير نمونه، ج ‏2، ص 578. ‏