اخلاق و صفات اسماعیل ذبیح الله (علیه السلام)

خداوند به ابراهیم (علیه السلام) خبر داد كه عهد خود را با اسحاق كامل خواهد كرد و در پاسخ به درخواست ابراهيم، نسل اسماعيل را گسترده كرده و امتى عظيم از او پديد خواهد آمد.[1] بر پايه برخی از روايات نیز هنگام وفاتِ ابراهيم (عليه السلام)، خداوند به او فرمان داد نور و حكمت الهى و ميراث پيامبران را به اسماعيل بسپارد. به همین دلیل وی اسماعيل را وصىّ خود قرار داد.[2] با توجه به جایگاه خاص حضرت اسماعیل (علیه السلام) در داشتن مقام نبوت و در عین حال مقام وصایت از حضرت ابراهیم (علیه السلام)؛ می توان دریافت که او دارای اخلاق و صفات برجسته ای بوده است. چرا که همه کسانی که به مقام نبوت رسیده و از انبیاء الهی به شمار آمده اند، همگی دارای فضائل و حسنات اخلاقی والا بوده اند. البته بهترین منبع در بین همه منابعی که اشاره به اخلاق و صفات آن حضرت کرده اند؛ قرآن کریم و کلام وحی الهی است که در جای خود مورد بحث قرار می گیرد.

[1]. كتاب مقدس، سفر پيدايش 18: 20 ـ ‌23.

[2]. صدوق، محمد بن على، ‏من لا يحضره الفقيه، محقق / مصحح: غفارى، على اكبر، ج 4، ص 176؛ قطب راوندى، سعيد بن هبة الله‏، الخرائج و الجرائح، محقق / مصحح: مؤسسة الإمام المهدى (عليه السلام)‏، ج 2، ص 857.‏